hraka

Icelandic

Verb

hraka (weak verb, third-person singular past indicative hrakaði, supine hrakað)

1. (impersonal) to cause to worsen [with dative ‘someone’] (idiomatically translated as "worsen, get worse" with the dative object as the subject)

Conjugation

hraka – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að hraka
supine sagnbót		hrakað
present participle lýsingarháttur nútíðar		hrakandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hraka	hrakaði		hraki	hrakaði
	þú	hrakar	hrakaðir		hrakir	hrakaðir
	hann, hún, það	hrakar	hrakaði		hraki	hrakaði
plural	við	hrökum	hrökuðum		hrökum	hrökuðum
	þið	hrakið	hrökuðuð		hrakið	hrökuðuð
	þeir, þær, þau	hraka	hrökuðu		hraki	hrökuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	hraka (þú), hrakaðu
plural	þið	hrakið (þið), hrakiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hrakast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að hrakast
supine sagnbót		hrakast
present participle lýsingarháttur nútíðar		hrakandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	hrakast	hrakaðist		hrakist	hrakaðist
	þú	hrakast	hrakaðist		hrakist	hrakaðist
	hann, hún, það	hrakast	hrakaðist		hrakist	hrakaðist
plural	við	hrökumst	hrökuðumst		hrökumst	hrökuðumst
	þið	hrakist	hrökuðust		hrakist	hrökuðust
	þeir, þær, þau	hrakast	hrökuðust		hrakist	hrökuðust
		imperative boðháttur
singular	þú	hrakast (þú), hrakastu
plural	þið	hrakist (þið), hrakisti1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Further reading

• “hraka” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)