hljóðlegur

Icelandic

Etymology

From hljóð +‎ -legur.

Adjective

hljóðlegur (comparative hljóðlegri, superlative hljóðlegastur)

1. silent, making little noise

Declension

positive forms of hljóðlegur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	hljóðlegur	hljóðleg	hljóðlegt
	accusative	hljóðlegan	hljóðlega
	dative	hljóðlegum	hljóðlegri	hljóðlegu
	genitive	hljóðlegs	hljóðlegrar	hljóðlegs
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	hljóðlegir	hljóðlegar	hljóðleg
	accusative	hljóðlega
	dative	hljóðlegum
	genitive	hljóðlegra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	hljóðlegi	hljóðlega	hljóðlega
	acc/dat/gen	hljóðlega	hljóðlegu
	plural (all-case)	hljóðlegu

comparative forms of hljóðlegur

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	hljóðlegri	hljóðlegri	hljóðlegra
	plural (all-case)	hljóðlegri

superlative forms of hljóðlegur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	hljóðlegastur	hljóðlegust	hljóðlegast
	accusative	hljóðlegastan	hljóðlegasta
	dative	hljóðlegustum	hljóðlegastri	hljóðlegustu
	genitive	hljóðlegasts	hljóðlegastrar	hljóðlegasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	hljóðlegastir	hljóðlegastar	hljóðlegust
	accusative	hljóðlegasta
	dative	hljóðlegustum
	genitive	hljóðlegastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	hljóðlegasti	hljóðlegasta	hljóðlegasta
	acc/dat/gen	hljóðlegasta	hljóðlegustu
	plural (all-case)	hljóðlegustu

Related terms

• hljóðlega (adverb)