hizmetçi
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]Etymology
[edit]From Ottoman Turkish خدمتجی (hidmetci, hizmetci, “servant”), equivalent to hizmet (“service”) + -çi.
Noun
[edit]hizmetçi (definite accusative hizmetçiyi, plural hizmetçiler)
Declension
[edit]Further reading
[edit]- Çağbayır, Yaşar (2007) “hizmetçi”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1976