heni

Esperanto

Etymology

Borrowed from French hennir, from Latin hinniō, of onomatopoeic origin.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈheni]
• Rhymes: -eni
• Hyphenation: he‧ni

Verb

heni (present henas, past henis, future henos, conditional henus, volitive henu)

1. to neigh, whinny (like a horse)

Conjugation

Conjugation of heni

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		henas		henis		henos
active participle		henanta	henantaj	heninta	henintaj	henonta	henontaj
	acc.	henantan	henantajn	henintan	henintajn	henontan	henontajn
passive participle		henata	henataj	henita	henitaj	henota	henotaj
	acc.	henatan	henatajn	henitan	henitajn	henotan	henotajn
nominal active participle		henanto	henantoj	heninto	henintoj	henonto	henontoj
	acc.	henanton	henantojn	heninton	henintojn	henonton	henontojn
nominal passive participle		henato	henatoj	henito	henitoj	henoto	henotoj
	acc.	henaton	henatojn	heniton	henitojn	henoton	henotojn
adverbial active participle		henante		heninte		henonte
adverbial passive participle		henate		henite		henote

infinitive		heni						imperative		henu						conditional		henus

See also

• bleki