helta
Jump to navigation
Jump to search
Icelandic
[edit]Etymology
[edit]From Old Norse halta, from Proto-Germanic *haltijaną.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]helta (weak verb, third-person singular past indicative helti, supine helt)
Conjugation
[edit]helta — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að helta | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
helt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heltandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég helti | við heltum | present (nútíð) |
ég helti | við heltum |
| þú heltir | þið heltið | þú heltir | þið heltið | ||
| hann, hún, það heltir | þeir, þær, þau helta | hann, hún, það helti | þeir, þær, þau helti | ||
| past (þátíð) |
ég helti | við heltum | past (þátíð) |
ég helti | við heltum |
| þú heltir | þið heltuð | þú heltir | þið heltuð | ||
| hann, hún, það helti | þeir, þær, þau heltu | hann, hún, það helti | þeir, þær, þau heltu | ||
| imperative (boðháttur) |
helt (þú) | heltið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| heltu | heltiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að heltast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
helst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heltandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég heltist | við heltumst | present (nútíð) |
ég heltist | við heltumst |
| þú heltist | þið heltist | þú heltist | þið heltist | ||
| hann, hún, það heltist | þeir, þær, þau heltast | hann, hún, það heltist | þeir, þær, þau heltist | ||
| past (þátíð) |
ég heltist | við heltumst | past (þátíð) |
ég heltist | við heltumst |
| þú heltist | þið heltust | þú heltist | þið heltust | ||
| hann, hún, það heltist | þeir, þær, þau heltust | hann, hún, það heltist | þeir, þær, þau heltust | ||
| imperative (boðháttur) |
helst (þú) | heltist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| helstu | heltisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
heltur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
heltur | helt | helt | heltir | heltar | helt | |
| accusative (þolfall) |
heltan | helta | helt | helta | heltar | helt | |
| dative (þágufall) |
heltum | heltri | heltu | heltum | heltum | heltum | |
| genitive (eignarfall) |
helts | heltrar | helts | heltra | heltra | heltra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
helti | helta | helta | heltu | heltu | heltu | |
| accusative (þolfall) |
helta | heltu | helta | heltu | heltu | heltu | |
| dative (þágufall) |
helta | heltu | helta | heltu | heltu | heltu | |
| genitive (eignarfall) |
helta | heltu | helta | heltu | heltu | heltu | |