halleşmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish حاللاشمق. Equivalent to hal +‎ -le +‎ -ş.

Verb

halleşmek (third-person singular simple present halleşir)

1. (reciprocal) to talk together over bad circumstances and exchange complaints

Conjugation

Conjugation of halleşmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			halleşmek
impersonal participle	imperfective		halleşen
	perfective		halleşmiş
	prospective		halleşecek
personal participle	non-prospective		halleştiğim	halleştiğin	halleştiği	halleştiğimiz	halleştiğiniz	halleştikleri
	prospective		halleşeceğim	halleşeceğin	halleşeceği	halleşeceğimiz	halleşeceğiniz	halleşecekleri
verbal noun			halleşme
way of doing			halleşiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	halleşirim	halleşirsin	halleşir	halleşiriz	halleşirsiniz	halleşirler
		imperfective	halleşiyorum	halleşiyorsun	halleşiyor	halleşiyoruz	halleşiyorsunuz	halleşiyorlar
	past	perfective	halleştim	halleştin	halleşti	halleştik	halleştiniz	halleştiler
		imperfective	halleşiyordum	halleşiyordun	halleşiyordu	halleşiyorduk	halleşiyordunuz	halleşiyorlardı (or halleşiyordular)
	future		halleşeceğim	halleşeceksin	halleşecek	halleşeceğiz	halleşeceksiniz	halleşecekler
	future-in-the-past	definite	halleşecektim	halleşecektin	halleşecekti	halleşecektik	halleşecektiniz	halleşeceklerdi
		indefinite	halleşirdim	halleşirdin	halleşirdi	halleşirdik	halleşirdiniz	halleşirlerdi
inferential	perfective		halleşmişim	halleşmişsin	halleşmiş	halleşmişiz	halleşmişsiniz	halleşmişler
	aorist		halleşirmişim	halleşirmişsin	halleşirmiş	halleşirmişiz	halleşirmişsiniz	halleşirlermiş (or halleşirmişlar)
	imperfective		halleşiyormuşum	halleşiyormuşsun	halleşiyormuş	halleşiyormuşuz	halleşiyormuşsunuz	halleşiyorlarmış
conditional	simple		halleşsem	halleşsen	halleşse	halleşsek	halleşseniz	halleşseler
	perfective		halleşseydim	halleşseydin	halleşseydi	halleşseydik	halleşseydiniz	halleşseydiler
optative			halleşeyim	halleşesin	halleşe	halleşelim	halleşesiniz	halleşeler
progressive			halleşmekteyim	halleşmektesin	halleşmekte	halleşmekteyiz	halleşmektesiniz	halleşmekteler
necessitative			halleşmeliyim	halleşmelisin	halleşmeli	halleşmeliyiz	halleşmelisiniz	halleşmeliler
imperative				halleş	halleşsin		halleşin	halleşsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	halleşir miyim?	halleşir misin?	halleşir mi?	halleşir miyiz?	halleşir misiniz?	halleşirler mi?
		imperfective	halleşiyor muyum?	halleşiyor musun?	halleşiyor mu?	halleşiyor muyuz?	halleşiyor musunuz?	halleşiyorlar mı?
	past	perfective	halleştim mi?	halleştin mi?	halleşti mi?	halleştik mi?	halleştiniz mi?	halleştiler mi?
		imperfective	halleşiyor muydum?	halleşiyor muydun?	halleşiyor muydu?	halleşiyor muyduk?	halleşiyor muydunuz?	halleşiyorlar mıydı?
	future		halleşecek miyim?	halleşecek misin?	halleşecek mi?	halleşecek miyiz?	halleşecek misiniz?	halleşecekler mi?
inferential	perfective		halleşmiş miyim?	halleşmiş misin?	halleşmiş mi?	halleşmiş miyiz?	halleşmiş misiniz?	halleşmişler mi?
	aorist		halleşir miymişim?	halleşir miymişsin?	halleşir miymiş?	halleşir miymişiz?	halleşir miymişsiniz?	halleşirler miymiş?
	imperfective		halleşiyor muymuşum?	halleşiyor muymuşsun?	halleşiyor muymuş?	halleşiyor muymuşuz?	halleşiyor muymuşsunuz?	halleşiyorlar mıymış?
conditional	simple		halleşsem mi?	halleşsen mi?	halleşse mi?	halleşsek mi?	halleşseniz mi?	halleşseler mi?
	perfective		halleşse miydim?	halleşse miydin?	halleşse miydi?	halleşse miydik?	halleşse miydiniz?	halleşseler miydi?
progressive			halleşmekte miyim?	halleşmekte misin?	halleşmekte mi?	halleşmekte miyiz?	halleşmekte misiniz?	halleşmekteler mi?
necessitative			halleşmeli miyim?	halleşmeli misin?	halleşmeli mi?	halleşmeli miyiz?	halleşmeli misiniz?	halleşmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			halleşmemek
impersonal participle	imperfective		halleşmeyen
	perfective		halleşmemiş
	prospective		halleşmeyecek
personal participle	non-prospective		halleşmediğim	halleşmediğin	halleşmediği	halleşmediğimiz	halleşmediğiniz	halleşmedikleri
	prospective		halleşmeyeceğim	halleşmeyeceğin	halleşmeyeceği	halleşmeyeceğimiz	halleşmeyeceğiniz	halleşmeyecekleri
verbal noun			halleşmeme
way of doing			halleşmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	halleşmem	halleşmezsin	halleşmez	halleşmeyiz	halleşmezsiniz	halleşmezler
		imperfective	halleşmiyorum	halleşmiyorsun	halleşmiyor	halleşmiyoruz	halleşmiyorsunuz	halleşmiyorlar
	past	perfective	halleşmedim	halleşmedin	halleşmedi	halleşmedik	halleşmediniz	halleşmediler
		imperfective	halleşmiyordum	halleşmiyordun	halleşmiyordu	halleşmiyorduk	halleşmiyordunuz	halleşmiyorlardı
	future		halleşmeyeceğim	halleşmeyeceksin	halleşmeyecek	halleşmeyeceğiz	halleşmeyeceksiniz	halleşmeyecekler
inferential	perfective		halleşmemişim	halleşmemişsin	halleşmemiş	halleşmemişiz	halleşmemişsiniz	halleşmemişler
	aorist		halleşmezmişim	halleşmezmişsin	halleşmezmiş	halleşmezmişiz	halleşmezmişsiniz	halleşmezlermiş
	imperfective		halleşmiyormuşum	halleşmiyormuşsun	halleşmiyormuş	halleşmiyormuşuz	halleşmiyormuşsunuz	halleşmiyorlarmış
conditional	simple		halleşmesem	halleşmesen	halleşmese	halleşmesek	halleşmeseniz	halleşmeseler
	perfective		halleşmeseydim	halleşmeseydin	halleşmeseydi	halleşmeseydik	halleşmeseydiniz	halleşmeseydiler
optative			halleşmeyeyim	halleşmeyesin	halleşmeye	halleşmeyelim	halleşmeyesiniz	halleşmeyeler
progressive			halleşmemekteyim	halleşmemektesin	halleşmemekte	halleşmemekteyiz	halleşmemektesiniz	halleşmemekteler
necessitative			halleşmemeliyim	halleşmemelisin	halleşmemeli	halleşmemeliyiz	halleşmemelisiniz	halleşmemeliler
imperative				halleşme	halleşmesin		halleşmeyin	halleşmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	halleşmez miyim?	halleşmez misin?	halleşmez mi?	halleşmez miyiz?	halleşmez misiniz?	halleşmezler mi?
		imperfective	halleşmiyor muyum?	halleşmiyor musun?	halleşmiyor mu?	halleşmiyor muyuz?	halleşmiyor musunuz?	halleşmiyorlar mı?
	past	perfective	halleşmedim mi?	halleşmedin mi?	halleşmedi mi?	halleşmedik mi?	halleşmediniz mi?	halleşmediler mi?
		imperfective	halleşmiyor muydum?	halleşmiyor muydun?	halleşmiyor muydu?	halleşmiyor muyduk?	halleşmiyor muydunuz?	halleşmiyorlar mıydı?
	future		halleşmeyecek miyim?	halleşmeyecek misin?	halleşmeyecek mi?	halleşmeyecek miyiz?	halleşmeyecek misiniz?	halleşmeyecekler mi?
inferential	perfective		halleşmemiş miyim?	halleşmemiş misin?	halleşmemiş mi?	halleşmemiş miyiz?	halleşmemiş misiniz?	halleşmemişler mi?
	aorist		halleşmez miymişim?	halleşmez miymişsin?	halleşmez miymiş?	halleşmez miymişiz?	halleşmez miymişsiniz?	halleşmezler miymiş?
	imperfective		halleşmiyor muymuşum?	halleşmiyor muymuşsun?	halleşmiyor muymuş?	halleşmiyor muymuşuz?	halleşmiyor muymuşsunuz?	halleşmiyorlar mıymış?
conditional	simple		halleşmesem mi?	halleşmesen mi?	halleşmese mi?	halleşmesek mi?	halleşmeseniz mi?	halleşmeseler mi?
	perfective		halleşmese miydim?	halleşmese miydin?	halleşmese miydi?	halleşmese miydik?	halleşmese miydiniz?	halleşmeseler miydi?
progressive			halleşmemekte miyim?	halleşmemekte misin?	halleşmemekte mi?	halleşmemekte miyiz?	halleşmemekte misiniz?	halleşmemekteler mi?
necessitative			halleşmemeli miyim?	halleşmemeli misin?	halleşmemeli mi?	halleşmemeli miyiz?	halleşmemeli misiniz?	halleşmemeliler mi?