hafna

See also: ħafna

Icelandic

Etymology

From Old Norse hafna.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈhapna/

  Rhymes: -apna

Verb

hafna (weak verb, third-person singular past indicative hafnaði, supine hafnað)

1. to reject [with dative]

Conjugation

hafna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hafna
supine (sagnbót)		hafnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hafnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hafna	við höfnum	present (nútíð)	ég hafni	við höfnum
	þú hafnar	þið hafnið		þú hafnir	þið hafnið
	hann, hún, það hafnar	þeir, þær, þau hafna		hann, hún, það hafni	þeir, þær, þau hafni
past (þátíð)	ég hafnaði	við höfnuðum	past (þátíð)	ég hafnaði	við höfnuðum
	þú hafnaðir	þið höfnuðuð		þú hafnaðir	þið höfnuðuð
	hann, hún, það hafnaði	þeir, þær, þau höfnuðu		hann, hún, það hafnaði	þeir, þær, þau höfnuðu
imperative (boðháttur)	hafna (þú)	hafnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hafnaðu	hafniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Derived terms

• höfnun

Verb

hafna (weak verb, third-person singular past indicative hafnaði, supine hafnað)

1. (reflexive) to dock
2. (reflexive) to establish oneself
3. (intransitive) to end up, wind up (somewhere)

Conjugation

hafna — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hafna
supine (sagnbót)		hafnað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hafnandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hafna	við höfnum	present (nútíð)	ég hafni	við höfnum
	þú hafnar	þið hafnið		þú hafnir	þið hafnið
	hann, hún, það hafnar	þeir, þær, þau hafna		hann, hún, það hafni	þeir, þær, þau hafni
past (þátíð)	ég hafnaði	við höfnuðum	past (þátíð)	ég hafnaði	við höfnuðum
	þú hafnaðir	þið höfnuðuð		þú hafnaðir	þið höfnuðuð
	hann, hún, það hafnaði	þeir, þær, þau höfnuðu		hann, hún, það hafnaði	þeir, þær, þau höfnuðu
imperative (boðháttur)	hafna (þú)	hafnið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hafnaðu	hafniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

hafna

1. (transitive, with dative) to reject, forsake
   • c. 1220, Snorri Sturluson, Heimskringla: the Saw of Hákon the Good

     at allir menn skyldu kristnask láta ok trúa á einn guð, Krist Máríu son, en hafna blótum ǫllum ok heiðnum goðum.

     that all men had to let themselves be christened and believe in one god, Christ son of Mary—but forsake all sacrifices and heathen gods.

Conjugation

Conjugation of hafna — active (weak class 2)

infinitive	hafna
present participle	hafnandi
past participle	hafnaðr
indicative	present	past
1st-person singular	hafna	hafnaða
2nd-person singular	hafnar	hafnaðir
3rd-person singular	hafnar	hafnaði
1st-person plural	hǫfnum	hǫfnuðum
2nd-person plural	hafnið	hǫfnuðuð
3rd-person plural	hafna	hǫfnuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	hafna	hafnaða
2nd-person singular	hafnir	hafnaðir
3rd-person singular	hafni	hafnaði
1st-person plural	hafnim	hafnaðim
2nd-person plural	hafnið	hafnaðið
3rd-person plural	hafni	hafnaði
imperative	present
2nd-person singular	hafna
1st-person plural	hǫfnum
2nd-person plural	hafnið

Conjugation of hafna — mediopassive (weak class 2)

infinitive	hafnask
present participle	hafnandisk
past participle	hafnazk
indicative	present	past
1st-person singular	hǫfnumk	hǫfnuðumk
2nd-person singular	hafnask	hafnaðisk
3rd-person singular	hafnask	hafnaðisk
1st-person plural	hǫfnumsk	hǫfnuðumsk
2nd-person plural	hafnizk	hǫfnuðuzk
3rd-person plural	hafnask	hǫfnuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	hǫfnumk	hǫfnuðumk
2nd-person singular	hafnisk	hafnaðisk
3rd-person singular	hafnisk	hafnaðisk
1st-person plural	hafnimsk	hafnaðimsk
2nd-person plural	hafnizk	hafnaðizk
3rd-person plural	hafnisk	hafnaðisk
imperative	present
2nd-person singular	hafnask
1st-person plural	hǫfnumsk
2nd-person plural	hafnizk