haedinus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From haedus (“young goat, kid”) + -īnus.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /hae̯ˈdiː.nus/, [häe̯ˈd̪iːnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /eˈdi.nus/, [eˈd̪iːnus]
Adjective
[edit]haedīnus (feminine haedīna, neuter haedīnum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | haedīnus | haedīna | haedīnum | haedīnī | haedīnae | haedīna | |
genitive | haedīnī | haedīnae | haedīnī | haedīnōrum | haedīnārum | haedīnōrum | |
dative | haedīnō | haedīnae | haedīnō | haedīnīs | |||
accusative | haedīnum | haedīnam | haedīnum | haedīnōs | haedīnās | haedīna | |
ablative | haedīnō | haedīnā | haedīnō | haedīnīs | |||
vocative | haedīne | haedīna | haedīnum | haedīnī | haedīnae | haedīna |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- → English: haedine
References
[edit]- “haedinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “haedinus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- haedinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.