habiturium
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /ha.biˈtuː.ri.um/, [häbɪˈt̪uːriʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.biˈtu.ri.um/, [äbiˈt̪uːrium]
Noun
[edit]habitūrium n (genitive habitūriī or habitūrī); second declension
- (Medieval Latin) abode, dwelling, place of residency
- 1777, Ludovicus Antonius, Antiquitates Italicae Medii Aevi, page 711:
- faciam jurare habiturium Civitatis Pisſorienſis fine fraude; ex quo habiturium Civitatis Piſtorii juraverint, eis faciam rationem, & laudatos uſus noſtrae Civitatis obſervabo
- (please add an English translation of this quotation)
Declension
[edit]Second-declension noun (neuter).
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | habitūrium | habitūria |
genitive | habitūriī habitūrī1 |
habitūriōrum |
dative | habitūriō | habitūriīs |
accusative | habitūrium | habitūria |
ablative | habitūriō | habitūriīs |
vocative | habitūrium | habitūria |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- Italian: abituro
References
[edit]- "habiturium", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)