Jump to content

habiturium

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From habitō +‎ -ōrium.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

habitūrium n (genitive habitūriī or habitūrī); second declension

  1. (Medieval Latin) abode, dwelling, place of residency
    • 1777, Ludovicus Antonius, Antiquitates Italicae Medii Aevi, page 711:
      faciam jurare habiturium Civitatis Pisſorienſis fine fraude; ex quo habiturium Civitatis Piſtorii juraverint, eis faciam rationem, & laudatos uſus noſtrae Civitatis obſervabo
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

[edit]

Second-declension noun (neuter).

singular plural
nominative habitūrium habitūria
genitive habitūriī
habitūrī1
habitūriōrum
dative habitūriō habitūriīs
accusative habitūrium habitūria
ablative habitūriō habitūriīs
vocative habitūrium habitūria

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

[edit]

Descendants

[edit]
  • Italian: abituro

References

[edit]