gríma

See also: Gríma and grima

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkriːma/

  Rhymes: -iːma

  Homophone: Gríma

Etymology 1

Noun

gríma f (genitive singular grímu, nominative plural grímur)

1. mask

Declension

Declension of gríma (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	gríma	gríman	grímur	grímurnar
accusative	grímu	grímuna	grímur	grímurnar
dative	grímu	grímunni	grímum	grímunum
genitive	grímu	grímunnar	grímna, gríma	grímnanna, grímanna

Derived terms

• renna tvær grímur á (“be in a quandary”)

Etymology 2

Verb

gríma (weak verb, third-person singular past indicative grímaði, supine grímað)

1. to mask

Declension

gríma — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að gríma
supine (sagnbót)		grímað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		grímandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gríma	við grímum	present (nútíð)	ég grími	við grímum
	þú grímar	þið grímið		þú grímir	þið grímið
	hann, hún, það grímar	þeir, þær, þau gríma		hann, hún, það grími	þeir, þær, þau grími
past (þátíð)	ég grímaði	við grímuðum	past (þátíð)	ég grímaði	við grímuðum
	þú grímaðir	þið grímuðuð		þú grímaðir	þið grímuðuð
	hann, hún, það grímaði	þeir, þær, þau grímuðu		hann, hún, það grímaði	þeir, þær, þau grímuðu
imperative (boðháttur)	gríma (þú)	grímið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	grímaðu	grímiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

grímast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að grímast
supine (sagnbót)		grímast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		grímandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég grímast	við grímumst	present (nútíð)	ég grímist	við grímumst
	þú grímast	þið grímist		þú grímist	þið grímist
	hann, hún, það grímast	þeir, þær, þau grímast		hann, hún, það grímist	þeir, þær, þau grímist
past (þátíð)	ég grímaðist	við grímuðumst	past (þátíð)	ég grímaðist	við grímuðumst
	þú grímaðist	þið grímuðust		þú grímaðist	þið grímuðust
	hann, hún, það grímaðist	þeir, þær, þau grímuðust		hann, hún, það grímaðist	þeir, þær, þau grímuðust
imperative (boðháttur)	grímast (þú)	grímist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	grímastu	grímisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

grímaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	grímaður	grímuð	grímað		grímaðir	grímaðar	grímuð
accusative (þolfall)	grímaðan	grímaða	grímað		grímaða	grímaðar	grímuð
dative (þágufall)	grímuðum	grímaðri	grímuðu		grímuðum	grímuðum	grímuðum
genitive (eignarfall)	grímaðs	grímaðrar	grímaðs		grímaðra	grímaðra	grímaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	grímaði	grímaða	grímaða		grímuðu	grímuðu	grímuðu
accusative (þolfall)	grímaða	grímuðu	grímaða		grímuðu	grímuðu	grímuðu
dative (þágufall)	grímaða	grímuðu	grímaða		grímuðu	grímuðu	grímuðu
genitive (eignarfall)	grímaða	grímuðu	grímaða		grímuðu	grímuðu	grímuðu