gondeln
Appearance
See also: Gondeln
German
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]gondeln (weak, third-person singular present gondelt, past tense gondelte, past participle gegondelt, auxiliary sein)
Conjugation
[edit]infinitive | gondeln | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | gondelnd | ||||
past participle | gegondelt | ||||
auxiliary | sein | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich gondle ich gondele ich gondel |
wir gondeln | i | ich gondele ich gondle |
wir gondeln |
du gondelst | ihr gondelt | du gondelest du gondlest |
ihr gondelet ihr gondlet | ||
er gondelt | sie gondeln | er gondele er gondle |
sie gondeln | ||
preterite | ich gondelte | wir gondelten | ii | ich gondelte1 | wir gondelten1 |
du gondeltest | ihr gondeltet | du gondeltest1 | ihr gondeltet1 | ||
er gondelte | sie gondelten | er gondelte1 | sie gondelten1 | ||
imperative | gondle (du) gondel (du) gondele (du) |
gondelt (ihr) |
1Rare except in very formal contexts; alternative in würde normally preferred.