gogga

See also: Gogga

English

Etymology

From Afrikaans gogga, from a Khoe language. Compare Khoekhoe xoxo-i.

Pronunciation

• (Received Pronunciation) IPA^(key): /ˈɡɒɡə/, /ˈxɒxə/
• (General American) IPA^(key): /ˈɡɑɡə/, /ˈxɑxə/
• (General South African) IPA^(key): /ˈxoxa/

Noun

gogga (plural goggas)

1. (South Africa) Insect.

Afrikaans

FWOTD – 5 April 2018

Etymology

From a Khoe language. Compare Khoekhoe xoxo-i.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈχɔ.χa/

• Audio:

  (file)

Noun

gogga (plural goggas)

1. bug, insect
   • 2014, Elsa Drotsky, 'n Vrou vir Emile, LAPA Uitgewers.

     Sy verloor gou belanstelling in die wriemelende goggas en kom orent, haar oë sommer vanself al weer op soek na Emile.

     She quickly loses interest in the wriggling bugs and goes upright, her eyes already searching for Emile on their own.

See also

• insek

Icelandic

Etymology 1

Verb

gogga (weak verb, third-person singular past indicative goggaði, supine goggað)

1. to peck

Conjugation

gogga — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að gogga
supine (sagnbót)		goggað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		goggandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gogga	við goggum	present (nútíð)	ég goggi	við goggum
	þú goggar	þið goggið		þú goggir	þið goggið
	hann, hún, það goggar	þeir, þær, þau gogga		hann, hún, það goggi	þeir, þær, þau goggi
past (þátíð)	ég goggaði	við gogguðum	past (þátíð)	ég goggaði	við gogguðum
	þú goggaðir	þið gogguðuð		þú goggaðir	þið gogguðuð
	hann, hún, það goggaði	þeir, þær, þau gogguðu		hann, hún, það goggaði	þeir, þær, þau gogguðu
imperative (boðháttur)	gogga (þú)	goggið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	goggaðu	goggiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

goggast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að goggast
supine (sagnbót)		goggast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		goggandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég goggast	við goggumst	present (nútíð)	ég goggist	við goggumst
	þú goggast	þið goggist		þú goggist	þið goggist
	hann, hún, það goggast	þeir, þær, þau goggast		hann, hún, það goggist	þeir, þær, þau goggist
past (þátíð)	ég goggaðist	við gogguðumst	past (þátíð)	ég goggaðist	við gogguðumst
	þú goggaðist	þið gogguðust		þú goggaðist	þið gogguðust
	hann, hún, það goggaðist	þeir, þær, þau gogguðust		hann, hún, það goggaðist	þeir, þær, þau gogguðust
imperative (boðháttur)	goggast (þú)	goggist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	goggastu	goggisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

goggaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	goggaður	gogguð	goggað		goggaðir	goggaðar	gogguð
accusative (þolfall)	goggaðan	goggaða	goggað		goggaða	goggaðar	gogguð
dative (þágufall)	gogguðum	goggaðri	gogguðu		gogguðum	gogguðum	gogguðum
genitive (eignarfall)	goggaðs	goggaðrar	goggaðs		goggaðra	goggaðra	goggaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	goggaði	goggaða	goggaða		gogguðu	gogguðu	gogguðu
accusative (þolfall)	goggaða	gogguðu	goggaða		gogguðu	gogguðu	gogguðu
dative (þágufall)	goggaða	gogguðu	goggaða		gogguðu	gogguðu	gogguðu
genitive (eignarfall)	goggaða	gogguðu	goggaða		gogguðu	gogguðu	gogguðu

Derived terms

• goggun

Related terms

• goggur

Etymology 2

Noun

gogga

1. indefinite genitive plural of goggur