gneggja

Faroese

Etymology

From Old Norse hneggja, from Proto-Germanic *hnajjaną.

Verb

gneggja (third person singular past indicative gneggjaði, third person plural past indicative gneggjað, supine gneggjað)

1. to neigh

Conjugation

Conjugation of gneggja (group v-30)

infinitive	gneggja
supine	gneggjað
	present	past
first singular	gneggji	gneggjaði
second singular	gneggjar	gneggjaði
third singular	gneggjar	gneggjaði
plural	gneggja	gneggjaðu
participle (a6)1	gneggjandi	gneggjaður
	imperative
singular	gneggja!
plural	gneggjið!

¹Only the past participle being declined.

Icelandic

Alternative forms

• hneggja

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈknɛcːa/

  Rhymes: -ɛcːa

Verb

gneggja (weak verb, third-person singular past indicative gneggjaði, supine gneggjað)

1. to neigh

Conjugation

gneggja – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að gneggja
supine sagnbót		gneggjað
present participle lýsingarháttur nútíðar		gneggjandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	gneggja	gneggjaði		gneggi	gneggjaði
	þú	gneggjar	gneggjaðir		gneggir	gneggjaðir
	hann, hún, það	gneggjar	gneggjaði		gneggi	gneggjaði
plural	við	gneggjum	gneggjuðum		gneggjum	gneggjuðum
	þið	gneggið	gneggjuðuð		gneggið	gneggjuðuð
	þeir, þær, þau	gneggja	gneggjuðu		gneggi	gneggjuðu
		imperative boðháttur
singular	þú	gneggja (þú), gneggjaðu
plural	þið	gneggið (þið), gneggiði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.