From Wiktionary, the free dictionary
Denominative from gnó (“business, matter, concern”).
gnóthaigh (present analytic gnóthaíonn, future analytic gnóthóidh, verbal noun gnóthú, past participle gnóthaithe)
- (transitive, intransitive) win, gain
- Synonym: buaigh
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
gnóthaím
|
gnóthaíonn tú; gnóthaír†
|
gnóthaíonn sé, sí
|
gnóthaímid; gnóthaíonn muid
|
gnóthaíonn sibh
|
gnóthaíonn siad; gnóthaíd†
|
a ghnóthaíonn; a ghnóthaíos / a ngnóthaíonn*
|
gnóthaítear
|
past
|
ghnóthaigh mé; ghnóthaíos
|
ghnóthaigh tú; ghnóthaís
|
ghnóthaigh sé, sí
|
ghnóthaíomar; ghnóthaigh muid
|
ghnóthaigh sibh; ghnóthaíobhair
|
ghnóthaigh siad; ghnóthaíodar
|
a ghnóthaigh / ar ghnóthaigh*
|
gnóthaíodh
|
past habitual
|
ghnóthaínn / ngnóthaínn‡‡
|
ghnóthaíteá / ngnóthaíteᇇ
|
ghnóthaíodh sé, sí / ngnóthaíodh sé, s퇇
|
ghnóthaímis; ghnóthaíodh muid / ngnóthaímis‡‡; ngnóthaíodh muid‡‡
|
ghnóthaíodh sibh / ngnóthaíodh sibh‡‡
|
ghnóthaídís; ghnóthaíodh siad / ngnóthaídís‡‡; ngnóthaíodh siad‡‡
|
a ghnóthaíodh / a ngnóthaíodh*
|
ghnóthaítí / ngnóthaít퇇
|
future
|
gnóthóidh mé; gnóthód; gnóthóchaidh mé†
|
gnóthóidh tú; gnóthóir†; gnóthóchaidh tú†
|
gnóthóidh sé, sí; gnóthóchaidh sé, sí†
|
gnóthóimid; gnóthóidh muid; gnóthóchaimid†; gnóthóchaidh muid†
|
gnóthóidh sibh; gnóthóchaidh sibh†
|
gnóthóidh siad; gnóthóid†; gnóthóchaidh siad†
|
a ghnóthóidh; a ghnóthós; a ghnóthóchaidh†; a ghnóthóchas† / a ngnóthóidh*; a ngnóthóchaidh*†
|
gnóthófar; gnóthóchar†
|
conditional
|
ghnóthóinn; ghnóthóchainn† / ngnóthóinn‡‡; ngnóthóchainn†‡‡
|
ghnóthófá; ghnóthóchthᆠ/ ngnóthófᇇ; ngnóthóchthᆇ‡
|
ghnóthódh sé, sí; ghnóthóchadh sé, sí† / ngnóthódh sé, s퇇; ngnóthóchadh sé, s톇‡
|
ghnóthóimis; ghnóthódh muid; ghnóthóchaimis†; ghnóthóchadh muid† / ngnóthóimis‡‡; ngnóthódh muid‡‡; ngnóthóchaimis†‡‡; ngnóthóchadh muid†‡‡
|
ghnóthódh sibh; ghnóthóchadh sibh† / ngnóthódh sibh‡‡; ngnóthóchadh sibh†‡‡
|
ghnóthóidís; ghnóthódh siad; ghnóthóchadh siad† / ngnóthóidís‡‡; ngnóthódh siad‡‡; ngnóthóchadh siad†‡‡
|
a ghnóthódh; a ghnóthóchadh† / a ngnóthódh*; a ngnóthóchadh*†
|
ghnóthófaí; ghnóthóchthaí† / ngnóthófa퇇; ngnóthóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ngnóthaí mé; go ngnóthaíod†
|
go ngnóthaí tú; go ngnóthaír†
|
go ngnóthaí sé, sí
|
go ngnóthaímid; go ngnóthaí muid
|
go ngnóthaí sibh
|
go ngnóthaí siad; go ngnóthaíd†
|
—
|
go ngnóthaítear
|
past
|
dá ngnóthaínn
|
dá ngnóthaíteá
|
dá ngnóthaíodh sé, sí
|
dá ngnóthaímis; dá ngnóthaíodh muid
|
dá ngnóthaíodh sibh
|
dá ngnóthaídís; dá ngnóthaíodh siad
|
—
|
dá ngnóthaítí
|
imperative
|
gnóthaím
|
gnóthaigh
|
gnóthaíodh sé, sí
|
gnóthaímis
|
gnóthaígí; gnóthaídh†
|
gnóthaídís
|
—
|
gnóthaítear
|
verbal noun
|
gnóthú
|
past participle
|
gnóthaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See the etymology of the corresponding lemma form.
gnóthaigh
- inflection of gnóthach:
- vocative/genitive singular masculine
- (archaic) dative singular feminine
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “gnóthaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “gnóthaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “gnóthaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024