bua (“victory”) + -igh
buaigh (present analytic buann, future analytic buafaidh, verbal noun buachan, past participle buaite)
- to win
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
buaim
|
buann tú; buair†
|
buann sé, sí
|
buaimid
|
buann sibh
|
buann siad; buaid†
|
a bhuann; a bhuas / a mbuann*
|
buaitear
|
past
|
bhuaigh mé; bhuas
|
bhuaigh tú; bhuais
|
bhuaigh sé, sí
|
bhuamar; bhuaigh muid
|
bhuaigh sibh; bhuabhair
|
bhuaigh siad; bhuadar
|
a bhuaigh / ar bhuaigh*
|
buadh
|
past habitual
|
bhuainn / mbuainn‡‡
|
bhuaiteá / mbuaiteᇇ
|
bhuadh sé, sí / mbuadh sé, s퇇
|
bhuaimis; bhuadh muid / mbuaimis‡‡; mbuadh muid‡‡
|
bhuadh sibh / mbuadh sibh‡‡
|
bhuaidís; bhuadh siad / mbuaidís‡‡; mbuadh siad‡‡
|
a bhuadh / a mbuadh*
|
bhuaití / mbuait퇇
|
future
|
buafaidh mé; buafad
|
buafaidh tú; buafair†
|
buafaidh sé, sí
|
buafaimid; buafaidh muid
|
buafaidh sibh
|
buafaidh siad; buafaid†
|
a bhuafaidh; a bhuafas / a mbuafaidh*
|
buafar
|
conditional
|
bhuafainn / mbuafainn‡‡
|
bhuafá / mbuafᇇ
|
bhuafadh sé, sí / mbuafadh sé, s퇇
|
bhuafaimis; bhuafadh muid / mbuafaimis‡‡; mbuafadh muid‡‡
|
bhuafadh sibh / mbuafadh sibh‡‡
|
bhuafaidís; bhuafadh siad / mbuafaidís‡‡; mbuafadh siad‡‡
|
a bhuafadh / a mbuafadh*
|
bhuafaí / mbuafa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go mbua mé; go mbuad†
|
go mbua tú; go mbuair†
|
go mbua sé, sí
|
go mbuaimid; go mbua muid
|
go mbua sibh
|
go mbua siad; go mbuaid†
|
—
|
go mbuaitear
|
past
|
dá mbuainn
|
dá mbuaiteá
|
dá mbuadh sé, sí
|
dá mbuaimis; dá mbuadh muid
|
dá mbuadh sibh
|
dá mbuaidís; dá mbuadh siad
|
—
|
dá mbuaití
|
imperative
|
buaim
|
buaigh
|
buadh sé, sí
|
buaimis
|
buaigí; buaidh†
|
buaidís
|
—
|
buaitear
|
verbal noun
|
buachan
|
past participle
|
buaite
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.