glundra

Icelandic

Etymology

From glundur +‎ -a.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈklʏntra/
• Rhymes: -ʏntra

Verb

glundra (weak verb, third-person singular past indicative glundraði, supine glundrað)

1. to confuse [with dative]

Conjugation

glundra – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að glundra
supine sagnbót		glundrað
present participle lýsingarháttur nútíðar		glundrandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	glundra	glundraði		glundri	glundraði
	þú	glundrar	glundraðir		glundrir	glundraðir
	hann, hún, það	glundrar	glundraði		glundri	glundraði
plural	við	glundrum	glundruðum		glundrum	glundruðum
	þið	glundrið	glundruðuð		glundrið	glundruðuð
	þeir, þær, þau	glundra	glundruðu		glundri	glundruðu
		imperative boðháttur
singular	þú	glundra (þú), glundraðu
plural	þið	glundrið (þið), glundriði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

glundrast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að glundrast
supine sagnbót		glundrast
present participle lýsingarháttur nútíðar		glundrandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	glundrast	glundraðist		glundrist	glundraðist
	þú	glundrast	glundraðist		glundrist	glundraðist
	hann, hún, það	glundrast	glundraðist		glundrist	glundraðist
plural	við	glundrumst	glundruðumst		glundrumst	glundruðumst
	þið	glundrist	glundruðust		glundrist	glundruðust
	þeir, þær, þau	glundrast	glundruðust		glundrist	glundruðust
		imperative boðháttur
singular	þú	glundrast (þú), glundrastu
plural	þið	glundrist (þið), glundristi1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

glundraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	glundraður	glundruð	glundrað	glundraðir	glundraðar	glundruð
accusative (þolfall)	glundraðan	glundraða	glundrað	glundraða	glundraðar	glundruð
dative (þágufall)	glundruðum	glundraðri	glundruðu	glundruðum	glundruðum	glundruðum
genitive (eignarfall)	glundraðs	glundraðrar	glundraðs	glundraðra	glundraðra	glundraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	glundraði	glundraða	glundraða	glundruðu	glundruðu	glundruðu
accusative (þolfall)	glundraða	glundruðu	glundraða	glundruðu	glundruðu	glundruðu
dative (þágufall)	glundraða	glundruðu	glundraða	glundruðu	glundruðu	glundruðu
genitive (eignarfall)	glundraða	glundruðu	glundraða	glundruðu	glundruðu	glundruðu