Jump to content

glundra

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From glundur +‎ -a.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

glundra (weak verb, third-person singular past indicative glundraði, supine glundrað)

  1. to confuse [with dative]

Conjugation

[edit]
glundraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
glundraður glundruð glundrað glundraðir glundraðar glundruð
accusative
(þolfall)
glundraðan glundraða glundrað glundraða glundraðar glundruð
dative
(þágufall)
glundruðum glundraðri glundruðu glundruðum glundruðum glundruðum
genitive
(eignarfall)
glundraðs glundraðrar glundraðs glundraðra glundraðra glundraðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
glundraði glundraða glundraða glundruðu glundruðu glundruðu
accusative
(þolfall)
glundraða glundruðu glundraða glundruðu glundruðu glundruðu
dative
(þágufall)
glundraða glundruðu glundraða glundruðu glundruðu glundruðu
genitive
(eignarfall)
glundraða glundruðu glundraða glundruðu glundruðu glundruðu