glozn

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *gleznъ. First attested in 1437.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /ɡlʲɔzn/
  • IPA(key): (15th CE) /ɡlʲɔzn/

Noun

[edit]

glozn m animacy unattested

  1. (anatomy) ankle (joint between foot and leg)
    Synonyms: kostka, kót, łodyżka
    • 1877-1881 [1437], Władysław Wisłocki, editor, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego, number 228, page 89:
      Gloszn talus
      [Glozn talus]
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 13:
      Do gloschn dawam talarem (nudaverunt eum tunica talari et polymita Gen 37, 23)
      [Do glozn dawam talarem (nudaverunt eum tunica talari et polymita Gen 37, 23)]

Descendants

[edit]
  • Polish: glozna (regional)

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “glozn”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN