gleypa

Icelandic

Etymology

From Old Norse gleypa, from Proto-Germanic *glaupijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkleiːpa/
• Rhymes: -eiːpa

Verb

gleypa (weak verb, third-person singular past indicative gleypti, supine gleypt)

1. (transitive, with accusative) to gulp, to swallow

   Synonym: renna niður

2. (transitive, with accusative) to absorb

Conjugation

gleypa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að gleypa
supine (sagnbót)		gleypt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gleypandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gleypi	við gleypum	present (nútíð)	ég gleypi	við gleypum
	þú gleypir	þið gleypið		þú gleypir	þið gleypið
	hann, hún, það gleypir	þeir, þær, þau gleypa		hann, hún, það gleypi	þeir, þær, þau gleypi
past (þátíð)	ég gleypti	við gleyptum	past (þátíð)	ég gleypti	við gleyptum
	þú gleyptir	þið gleyptuð		þú gleyptir	þið gleyptuð
	hann, hún, það gleypti	þeir, þær, þau gleyptu		hann, hún, það gleypti	þeir, þær, þau gleyptu
imperative (boðháttur)	gleyp (þú)	gleypið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gleyptu	gleypiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gleypast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að gleypast
supine (sagnbót)		gleypst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gleypandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gleypist	við gleypumst	present (nútíð)	ég gleypist	við gleypumst
	þú gleypist	þið gleypist		þú gleypist	þið gleypist
	hann, hún, það gleypist	þeir, þær, þau gleypast		hann, hún, það gleypist	þeir, þær, þau gleypist
past (þátíð)	ég gleyptist	við gleyptumst	past (þátíð)	ég gleyptist	við gleyptumst
	þú gleyptist	þið gleyptust		þú gleyptist	þið gleyptust
	hann, hún, það gleyptist	þeir, þær, þau gleyptust		hann, hún, það gleyptist	þeir, þær, þau gleyptust
imperative (boðháttur)	gleypst (þú)	gleypist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gleypstu	gleypisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gleyptur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gleyptur	gleypt	gleypt		gleyptir	gleyptar	gleypt
accusative (þolfall)	gleyptan	gleypta	gleypt		gleypta	gleyptar	gleypt
dative (þágufall)	gleyptum	gleyptri	gleyptu		gleyptum	gleyptum	gleyptum
genitive (eignarfall)	gleypts	gleyptrar	gleypts		gleyptra	gleyptra	gleyptra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gleypti	gleypta	gleypta		gleyptu	gleyptu	gleyptu
accusative (þolfall)	gleypta	gleyptu	gleypta		gleyptu	gleyptu	gleyptu
dative (þágufall)	gleypta	gleyptu	gleypta		gleyptu	gleyptu	gleyptu
genitive (eignarfall)	gleypta	gleyptu	gleypta		gleyptu	gleyptu	gleyptu

Derived terms

• gleypa við (“to swallow whole”)

Related terms

• gleypur (“absorbent, porous”)
• gljúpur (“porous, permeable; sodden”)

References

• Guus Kroonen (2013) “gleupan”, in Alexander Lubotsky, editor, Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11)‎^[1], Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 181