gjörð

See also: gjord, gjørð, and gjǫrð

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /cœrð/

  Rhymes: -œrð

Etymology 1

Inherited from Old Norse gørð, from Proto-Germanic *garwidō; a doublet of gerð. See also gera, gjöra.

Noun

gjörð f (genitive singular gjörðar, nominative plural gjörðir)

1. action
   • Judges 2:19

     En er dómarinn andaðist, breyttu þeir að nýju verr en feður þeirra, með því að elta aðra guði til þess að þjóna þeim og falla fram fyrir þeim. Þeir létu eigi af gjörðum sínum né þrjóskubreytni sinni.

     But when the judge died, the people returned to ways even more corrupt than those of their ancestors, following other gods and serving and worshiping them. They refused to give up their evil practices and stubborn ways.

   • Colossians 3:9

     Ljúgið ekki hver að öðrum, því þér hafið afklæðst hinum gamla manni með gjörðum hans.

     Do not lie to each other, since you have taken off your old self with its practices.

   Þú ert ábyrgur gjörða þinna.

   You are responsible for your actions.

   ‚Svei‘ lýsir andúð á gjörðum einhvers.

   ‘Svei’ shows disdain for someone's actions.

Declension

Declension of gjörð (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	gjörð	gjörðin	gjörðir	gjörðirnar
accusative	gjörð	gjörðina	gjörðir	gjörðirnar
dative	gjörð	gjörðinni	gjörðum	gjörðunum
genitive	gjörðar	gjörðarinnar	gjörða	gjörðanna

Etymology 2

Inherited from Old Norse gjǫrð, from Proto-Germanic *gerdō, cognate with English girth.

Noun

gjörð f (genitive singular gjarðar, nominative plural gjarðir)

1. cinch, saddle girth

   Synonym: söðulgjörð

2. girdle, belt

   Synonym: belti

3. hoop

   Synonym: hringur

Declension

Declension of gjörð (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	gjörð	gjörðin	gjarðir	gjarðirnar
accusative	gjörð	gjörðina	gjarðir	gjarðirnar
dative	gjörð	gjörðinni	gjörðum	gjörðunum
genitive	gjarðar	gjarðarinnar	gjarða	gjarðanna