ginietan

Old Dutch

Etymology

From Proto-West Germanic *ganeutan, from Proto-Germanic *ganeutaną. Equivalent to gi- +‎ nietan.

Verb

ginietan

1. to enjoy

Inflection

Conjugation of ginietan (strong class 2)

infinitive	ginietan
indicative	present	past
1st person singular	ginieto, ginieton	ginōt
2nd person singular	giniutis, giniutist	ginuti, ginutis
3rd person singular	giniutit	ginōt
1st person plural	ginieton	ginutun
2nd person plural	ginietet	ginutut
3rd person plural	ginietont	ginutun
subjunctive	present	past
1st person singular	giniete	ginuti
2nd person singular	ginietes, ginietest	ginuti, ginutis
3rd person singular	giniete	ginuti
1st person plural	ginieten	ginutin
2nd person plural	ginietet	ginutit
3rd person plural	ginieten	ginutin
imperative	present
singular	giniet, giniut
plural	ginietet
participle	present	past
	ginietandi	ginotan

Descendants

• Middle Dutch: genieten
  • Dutch: genieten
  • Limburgish: genete

Further reading

• “ginietan”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012