genoot

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈnoːt/
• Hyphenation: ge‧noot

Etymology 1

From Middle Dutch genoot, from Old Dutch genōt, from Proto-West Germanic *ganaut, from Proto-Germanic *ganautaz.

Noun

genoot m (plural genoten, diminutive genootje n, feminine genote)

1. (male) companion

   Hij is mijn trouwe genoot en staat altijd voor me klaar.

   He is my loyal companion and is always there for me.

2. fellow member of a group or organisation

   Alle genoten van de vereniging zijn welkom op het feest.

   All members of the association are welcome at the party.

Usage notes

This word is rarely used on its own, but is common in compounds.

Derived terms

• bondgenoot
• echtgenoot
• genootschap
• huisgenoot
• klasgenoot
• landgenoot
• leeftijdsgenoot
• lotgenoot
• naamgenoot
• partijgenoot
• plaatsgenoot
• ploeggenoot
• reisgenoot
• rijksgenoot
• scheepsgenoot
• sibbegenoot
• speelgenoot
• stamgenoot
• tafelgenoot
• tijdgenoot
• volksgenoot

 

Related terms

• genieten

Etymology 2

Verb

genoot

1. singular past indicative of genieten