gelovig

Dutch

Etymology

From Middle Dutch gelôvich. Equivalent to geloof +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈloː.vəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧lo‧vig
• Rhymes: -oːvəx

Adjective

gelovig (comparative geloviger, superlative gelovigst)

1. religious, believing, faithful

   Synonym: religieus

   Antonyms: ongelovig, irreligieus

   Haar ouders zijn zeer gelovig en gaan elke zondag naar de kerk. ― Her parents are very religious and go to church every Sunday.

   De gelovige gemeenschap komt samen voor gebed en aanbidding. ― The faithful community gathers for prayer and worship.

   Onder de verschillende religies zijn er altijd mensen die beweren dat zij de gelovigsten zijn. ― Among the various religions, there are always people who claim to be the most faithful.

Declension

Declension of gelovig
uninflected	gelovig
inflected	gelovige
comparative	geloviger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gelovig	geloviger	het gelovigst het gelovigste
indefinite	m./f. sing.	gelovige	gelovigere	gelovigste
	n. sing.	gelovig	geloviger	gelovigste
	plural	gelovige	gelovigere	gelovigste
definite		gelovige	gelovigere	gelovigste
partitive		gelovigs	gelovigers	—

Derived terms

• gelovige
• gelovigheid
• ongelovig

Descendants

• Negerhollands: gelofig