gelijkbenig

Dutch

Etymology

From gelijk (“equal”) +‎ been (“leg”) +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈlɛikˌbeː.nəx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧lijk‧be‧nig

Adjective

gelijkbenig (not comparable)

1. (geometry) isosceles (having two sides of equal length)

   een gelijkbenige driehoek ― an isosceles triangle

Declension

Declension of gelijkbenig
uninflected	gelijkbenig
inflected	gelijkbenige
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		gelijkbenig
indefinite	m./f. sing.	gelijkbenige
	n. sing.	gelijkbenig
	plural	gelijkbenige
definite		gelijkbenige
partitive		gelijkbenigs

See also

• gelijkzijdig