gekscheren

Dutch

Etymology

From gek (“a crazy person”) +‎ scheren (“to mock”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣɛksxeːrə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

gekscheren

1. (intransitive) to jest, poke fun
2. (intransitive) to make fun, do something silly

Conjugation

Conjugation of gekscheren (weak)
infinitive	gekscheren
past singular	gekscheerde
past participle	gegekscheerd
infinitive	gekscheren
gerund	gekscheren n
	present tense	past tense
1st person singular	gekscheer	gekscheerde
2nd person sing. (jij)	gekscheert, gekscheer2	gekscheerde
2nd person sing. (u)	gekscheert	gekscheerde
2nd person sing. (gij)	gekscheert	gekscheerde
3rd person singular	gekscheert	gekscheerde
plural	gekscheren	gekscheerden
subjunctive sing.1	gekschere	gekscheerde
subjunctive plur.1	gekscheren	gekscheerden
imperative sing.	gekscheer
imperative plur.1	gekscheert
participles	gekscherend	gegekscheerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

• Afrikaans: gekskeer