gehucht

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ghehochte, ghehuchte, from Old Dutch *gihufti. Ultimately a combination of ge- +‎ hof +‎ -te. Compare German Gehöft, which is perhaps of Dutch origin.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈɦʏxt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧hucht
• Rhymes: -ʏxt

Noun

gehucht n (plural gehuchten, diminutive gehuchtje n)

1. hamlet; a tiny settlement, often without a church
   • 1637 January 19, Pieter Corneliszoon Hooft, "861 Aen Zijne Hooghejt", in H.W van Tricht (ed.), De briefwisseling van P.C. Hooft, vol. 2, Tjeenk Willink (publ., 1977), page 914, lines 5 to 8.

     […] De Bijlmer is een gehucht oft gebujrte behoorende, als een lidt van Weesperkerspel, onder 't Castelajnschap van Mujden ende Baljuwschap van Goejlandt, ende paelende aen zeker Meerken genaemt de Bijlmermeer.

     […] The Bijlmer is a hamlet or small community belonging, as a member of Weesperkerspel, under the castellany of Muiden and the bailiwick of Gooiland, and bordering on a certain small lake called the Bijlmermeer.

   Synonym: vlek

Hypernyms

• nederzetting
• plaats

Related terms

• hof

Descendants

• Afrikaans: gehug