gedachte

See also: gedächte

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈdɑx.tə/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧dach‧te
• Rhymes: -ɑxtə

Etymology 1

From Middle Dutch gedachte, from Old Dutch githāht, from Proto-Germanic *þanhtaz.

Noun

gedachte f (plural gedachten or gedachtes, diminutive gedachtetje n)

1. thought, idea

   Die gedachte had ik ook. ― I had that thought as well.

   Ik werd afgeleid door een plotselinge gedachte. ― I was distracted by a sudden idea.

   De gedachte aan jou maakt me blij. ― The thought of you makes me happy.

Derived terms

• gedachtegang
• gedachtegoed
• gedachtelijn
• gedachteloos
• gedachtenspinsel
• gedachtewereld
• gedachtewisseling
• kerstgedachte
• twee zielen, een gedachte

 

Related terms

• denken

Descendants

• Afrikaans: gedagte
• Negerhollands: gedacht, gedachten, gedagten

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

gedachte

1. (dated or formal) singular past subjunctive of gedenken

German

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Participle

gedachte

1. inflection of gedacht:
   1. strong/mixed nominative/accusative feminine singular
   2. strong nominative/accusative plural
   3. weak nominative all-gender singular
   4. weak accusative feminine/neuter singular

Verb

gedachte

1. first/third-person singular preterite of gedenken