gebruikmaken

Dutch

Etymology

From gebruik +‎ maken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣə.ˈbrœy̯kmaːkə(n)/

• Audio:

  (file)

Verb

gebruikmaken

1. to make use

Conjugation

Conjugation of gebruikmaken (weak, separable)
infinitive	gebruikmaken
past singular	maakte gebruik
past participle	gebruikgemaakt
infinitive	gebruikmaken
gerund	gebruikmaken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	maak gebruik	maakte gebruik	gebruikmaak	gebruikmaakte
2nd person sing. (jij)	maakt gebruik, maak gebruik2	maakte gebruik	gebruikmaakt	gebruikmaakte
2nd person sing. (u)	maakt gebruik	maakte gebruik	gebruikmaakt	gebruikmaakte
2nd person sing. (gij)	maakt gebruik	maakte gebruik	gebruikmaakt	gebruikmaakte
3rd person singular	maakt gebruik	maakte gebruik	gebruikmaakt	gebruikmaakte
plural	maken gebruik	maakten gebruik	gebruikmaken	gebruikmaakten
subjunctive sing.1	make gebruik	maakte gebruik	gebruikmake	gebruikmaakte
subjunctive plur.1	maken gebruik	maakten gebruik	gebruikmaken	gebruikmaakten
imperative sing.	maak gebruik
imperative plur.1	maakt gebruik
participles	gebruikmakend	gebruikgemaakt
1) Archaic. 2) In case of inversion.