güvenmek

See also: güvənmək

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish گوگنمك,^[1]^[2] from Proto-Turkic *küb- (“to be proud, to hope”).^[3] Cognate with Old Turkic [script needed] (küven-), Azerbaijani güvənmək, etc.

Verb

güvenmek (third-person singular simple present güvenür)

(with dative) to trust
bana güveniyor musun? ― do you trust me?

Conjugation

Conjugation of güvenmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			güvenmek
impersonal participle	imperfective		güvenen
	perfective		güvenmiş
	prospective		güvenecek
personal participle	non-prospective		güvendiğim	güvendiğin	güvendiği	güvendiğimiz	güvendiğiniz	güvendikleri
personal participle	prospective		güveneceğim	güveneceğin	güveneceği	güveneceğimiz	güveneceğiniz	güvenecekleri
verbal noun			güvenme
way of doing			güveniş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	güvenirim	güvenirsin	güvenir	güveniriz	güvenirsiniz	güvenirler
	present	imperfective	güveniyorum	güveniyorsun	güveniyor	güveniyoruz	güveniyorsunuz	güveniyorlar
	past	perfective	güvendim	güvendin	güvendi	güvendik	güvendiniz	güvendiler
	past	imperfective	güveniyordum	güveniyordun	güveniyordu	güveniyorduk	güveniyordunuz	güveniyorlardı (or güveniyordular)
	future		güveneceğim	güveneceksin	güvenecek	güveneceğiz	güveneceksiniz	güvenecekler
	future-in-the-past	definite	güvenecektim	güvenecektin	güvenecekti	güvenecektik	güvenecektiniz	güveneceklerdi
	future-in-the-past	indefinite	güvenirdim	güvenirdin	güvenirdi	güvenirdik	güvenirdiniz	güvenirlerdi
inferential	perfective		güvenmişim	güvenmişsin	güvenmiş	güvenmişiz	güvenmişsiniz	güvenmişler
	aorist		güvenirmişim	güvenirmişsin	güvenirmiş	güvenirmişiz	güvenirmişsiniz	güvenirlermiş (or güvenirmişlar)
	imperfective		güveniyormuşum	güveniyormuşsun	güveniyormuş	güveniyormuşuz	güveniyormuşsunuz	güveniyorlarmış
conditional	simple		güvensem	güvensen	güvense	güvensek	güvenseniz	güvenseler
conditional	perfective		güvenseydim	güvenseydin	güvenseydi	güvenseydik	güvenseydiniz	güvenseydiler
optative			güveneyim	güvenesin	güvene	güvenelim	güvenesiniz	güveneler
progressive			güvenmekteyim	güvenmektesin	güvenmekte	güvenmekteyiz	güvenmektesiniz	güvenmekteler
necessitative			güvenmeliyim	güvenmelisin	güvenmeli	güvenmeliyiz	güvenmelisiniz	güvenmeliler
imperative				güven	güvensin		güvenin	güvensinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	güvenir miyim?	güvenir misin?	güvenir mi?	güvenir miyiz?	güvenir misiniz?	güvenirler mi?
	present	imperfective	güveniyor muyum?	güveniyor musun?	güveniyor mu?	güveniyor muyuz?	güveniyor musunuz?	güveniyorlar mı?
	past	perfective	güvendim mi?	güvendin mi?	güvendi mi?	güvendik mi?	güvendiniz mi?	güvendiler mi?
	past	imperfective	güveniyor muydum?	güveniyor muydun?	güveniyor muydu?	güveniyor muyduk?	güveniyor muydunuz?	güveniyorlar mıydı?
	future		güvenecek miyim?	güvenecek misin?	güvenecek mi?	güvenecek miyiz?	güvenecek misiniz?	güvenecekler mi?
inferential	perfective		güvenmiş miyim?	güvenmiş misin?	güvenmiş mi?	güvenmiş miyiz?	güvenmiş misiniz?	güvenmişler mi?
	aorist		güvenir miymişim?	güvenir miymişsin?	güvenir miymiş?	güvenir miymişiz?	güvenir miymişsiniz?	güvenirler miymiş?
	imperfective		güveniyor muymuşum?	güveniyor muymuşsun?	güveniyor muymuş?	güveniyor muymuşuz?	güveniyor muymuşsunuz?	güveniyorlar mıymış?
conditional	simple		güvensem mi?	güvensen mi?	güvense mi?	güvensek mi?	güvenseniz mi?	güvenseler mi?
conditional	perfective		güvense miydim?	güvense miydin?	güvense miydi?	güvense miydik?	güvense miydiniz?	güvenseler miydi?
progressive			güvenmekte miyim?	güvenmekte misin?	güvenmekte mi?	güvenmekte miyiz?	güvenmekte misiniz?	güvenmekteler mi?
necessitative			güvenmeli miyim?	güvenmeli misin?	güvenmeli mi?	güvenmeli miyiz?	güvenmeli misiniz?	güvenmeliler mi?

Negative declarative

infinitive			güvenmemek
impersonal participle	imperfective		güvenmeyen
	perfective		güvenmemiş
	prospective		güvenmeyecek
personal participle	non-prospective		güvenmediğim	güvenmediğin	güvenmediği	güvenmediğimiz	güvenmediğiniz	güvenmedikleri
personal participle	prospective		güvenmeyeceğim	güvenmeyeceğin	güvenmeyeceği	güvenmeyeceğimiz	güvenmeyeceğiniz	güvenmeyecekleri
verbal noun			güvenmeme
way of doing			güvenmeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	güvenmem	güvenmezsin	güvenmez	güvenmeyiz	güvenmezsiniz	güvenmezler
	present	imperfective	güvenmiyorum	güvenmiyorsun	güvenmiyor	güvenmiyoruz	güvenmiyorsunuz	güvenmiyorlar
	past	perfective	güvenmedim	güvenmedin	güvenmedi	güvenmedik	güvenmediniz	güvenmediler
	past	imperfective	güvenmiyordum	güvenmiyordun	güvenmiyordu	güvenmiyorduk	güvenmiyordunuz	güvenmiyorlardı
	future		güvenmeyeceğim	güvenmeyeceksin	güvenmeyecek	güvenmeyeceğiz	güvenmeyeceksiniz	güvenmeyecekler
inferential	perfective		güvenmemişim	güvenmemişsin	güvenmemiş	güvenmemişiz	güvenmemişsiniz	güvenmemişler
	aorist		güvenmezmişim	güvenmezmişsin	güvenmezmiş	güvenmezmişiz	güvenmezmişsiniz	güvenmezlermiş
	imperfective		güvenmiyormuşum	güvenmiyormuşsun	güvenmiyormuş	güvenmiyormuşuz	güvenmiyormuşsunuz	güvenmiyorlarmış
conditional	simple		güvenmesem	güvenmesen	güvenmese	güvenmesek	güvenmeseniz	güvenmeseler
conditional	perfective		güvenmeseydim	güvenmeseydin	güvenmeseydi	güvenmeseydik	güvenmeseydiniz	güvenmeseydiler
optative			güvenmeyeyim	güvenmeyesin	güvenmeye	güvenmeyelim	güvenmeyesiniz	güvenmeyeler
progressive			güvenmemekteyim	güvenmemektesin	güvenmemekte	güvenmemekteyiz	güvenmemektesiniz	güvenmemekteler
necessitative			güvenmemeliyim	güvenmemelisin	güvenmemeli	güvenmemeliyiz	güvenmemelisiniz	güvenmemeliler
imperative				güvenme	güvenmesin		güvenmeyin	güvenmesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	güvenmez miyim?	güvenmez misin?	güvenmez mi?	güvenmez miyiz?	güvenmez misiniz?	güvenmezler mi?
	present	imperfective	güvenmiyor muyum?	güvenmiyor musun?	güvenmiyor mu?	güvenmiyor muyuz?	güvenmiyor musunuz?	güvenmiyorlar mı?
	past	perfective	güvenmedim mi?	güvenmedin mi?	güvenmedi mi?	güvenmedik mi?	güvenmediniz mi?	güvenmediler mi?
	past	imperfective	güvenmiyor muydum?	güvenmiyor muydun?	güvenmiyor muydu?	güvenmiyor muyduk?	güvenmiyor muydunuz?	güvenmiyorlar mıydı?
	future		güvenmeyecek miyim?	güvenmeyecek misin?	güvenmeyecek mi?	güvenmeyecek miyiz?	güvenmeyecek misiniz?	güvenmeyecekler mi?
inferential	perfective		güvenmemiş miyim?	güvenmemiş misin?	güvenmemiş mi?	güvenmemiş miyiz?	güvenmemiş misiniz?	güvenmemişler mi?
	aorist		güvenmez miymişim?	güvenmez miymişsin?	güvenmez miymiş?	güvenmez miymişiz?	güvenmez miymişsiniz?	güvenmezler miymiş?
	imperfective		güvenmiyor muymuşum?	güvenmiyor muymuşsun?	güvenmiyor muymuş?	güvenmiyor muymuşuz?	güvenmiyor muymuşsunuz?	güvenmiyorlar mıymış?
conditional	simple		güvenmesem mi?	güvenmesen mi?	güvenmese mi?	güvenmesek mi?	güvenmeseniz mi?	güvenmeseler mi?
conditional	perfective		güvenmese miydim?	güvenmese miydin?	güvenmese miydi?	güvenmese miydik?	güvenmese miydiniz?	güvenmeseler miydi?
progressive			güvenmemekte miyim?	güvenmemekte misin?	güvenmemekte mi?	güvenmemekte miyiz?	güvenmemekte misiniz?	güvenmemekteler mi?
necessitative			güvenmemeli miyim?	güvenmemeli misin?	güvenmemeli mi?	güvenmemeli miyiz?	güvenmemeli misiniz?	güvenmemeliler mi?

Derived terms

References

^ Redhouse, James W. (1890) “كوكنمك”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1599
^ Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN
^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*güb-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[1] Redhouse, James W. (1890) “كوكنمك”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1599

[2] Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN

[3] Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*güb-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[1]

[2]

[3]