güdü

Turkish

Etymology

From gütmek.

Noun

güdü (definite accusative güdüyü, plural güdüler)

1. (psychology) motive

Declension

Inflection
Nominative	güdü
Definite accusative	güdüyü
	Singular	Plural
Nominative	güdü	güdüler
Definite accusative	güdüyü	güdüleri
Dative	güdüye	güdülere
Locative	güdüde	güdülerde
Ablative	güdüden	güdülerden
Genitive	güdünün	güdülerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular güdüm güdülerim 2nd singular güdün güdülerin 3rd singular güdüsü güdüleri 1st plural güdümüz güdülerimiz 2nd plural güdünüz güdüleriniz 3rd plural güdüleri güdüleri Definite accusative Singular Plural 1st singular güdümü güdülerimi 2nd singular güdünü güdülerini 3rd singular güdüsünü güdülerini 1st plural güdümüzü güdülerimizi 2nd plural güdünüzü güdülerinizi 3rd plural güdülerini güdülerini Dative Singular Plural 1st singular güdüme güdülerime 2nd singular güdüne güdülerine 3rd singular güdüsüne güdülerine 1st plural güdümüze güdülerimize 2nd plural güdünüze güdülerinize 3rd plural güdülerine güdülerine Locative Singular Plural 1st singular güdümde güdülerimde 2nd singular güdünde güdülerinde 3rd singular güdüsünde güdülerinde 1st plural güdümüzde güdülerimizde 2nd plural güdünüzde güdülerinizde 3rd plural güdülerinde güdülerinde Ablative Singular Plural 1st singular güdümden güdülerimden 2nd singular güdünden güdülerinden 3rd singular güdüsünden güdülerinden 1st plural güdümüzden güdülerimizden 2nd plural güdünüzden güdülerinizden 3rd plural güdülerinden güdülerinden Genitive Singular Plural 1st singular güdümün güdülerimin 2nd singular güdünün güdülerinin 3rd singular güdüsünün güdülerinin 1st plural güdümüzün güdülerimizin 2nd plural güdünüzün güdülerinizin 3rd plural güdülerinin güdülerinin

Derived terms

• içgüdü
• güdülenme