gówienny

Polish

Etymology

From gówno +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡuˈvjɛn.nɘ/
• Rhymes: -ɛnnɘ
• Syllabification: gó‧wien‧ny

Adjective

gówienny (comparative bardziej gówienny, superlative najbardziej gówienny, no derived adverb)

1. (vulgar, relational, not comparable) shit
2. (vulgar) shitty

Declension

Declension of gówienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	gówienny		gówienna	gówienne	gówienni	gówienne
genitive	gówiennego		gówiennej	gówiennego	gówiennych
dative	gówiennemu		gówiennej	gówiennemu	gówiennym
accusative	gówiennego	gówienny	gówienną	gówienne	gówiennych	gówienne
instrumental	gówiennym		gówienną	gówiennym	gówiennymi
locative	gówiennym		gówiennej	gówiennym	gówiennych

Further reading

• gówienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN