frustrować

Polish

Etymology

Borrowed from French frustrer, German frustrieren + -ować, from Latin frūstrō.

Pronunciation

• IPA^(key): /frusˈtrɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: frus‧tro‧wać

Verb

frustrować impf (perfective sfrustrować)

1. (transitive, literary) to frustrate (to cause stress or annoyance)
2. (reflexive with się, literary) to be frustrated

Conjugation

Conjugation of frustrować impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		frustrować
present tense	1st	frustruję			frustrujemy
	2nd	frustrujesz			frustrujecie
	3rd	frustruje			frustrują
	impersonal	frustruje się
past tense	1st	frustrowałem, -(e)m frustrował	frustrowałam, -(e)m frustrowała	frustrowałom, -(e)m frustrowało	frustrowaliśmy, -(e)śmy frustrowali	frustrowałyśmy, -(e)śmy frustrowały
	2nd	frustrowałeś, -(e)ś frustrował	frustrowałaś, -(e)ś frustrowała	frustrowałoś, -(e)ś frustrowało	frustrowaliście, -(e)ście frustrowali	frustrowałyście, -(e)ście frustrowały
	3rd	frustrował	frustrowała	frustrowało	frustrowali	frustrowały
	impersonal	frustrowano
future tense	1st	będę frustrował, będę frustrować	będę frustrowała, będę frustrować	będę frustrowało, będę frustrować	będziemy frustrowali, będziemy frustrować	będziemy frustrowały, będziemy frustrować
	2nd	będziesz frustrował, będziesz frustrować	będziesz frustrowała, będziesz frustrować	będziesz frustrowało, będziesz frustrować	będziecie frustrowali, będziecie frustrować	będziecie frustrowały, będziecie frustrować
	3rd	będzie frustrował, będzie frustrować	będzie frustrowała, będzie frustrować	będzie frustrowało, będzie frustrować	będą frustrowali, będą frustrować	będą frustrowały, będą frustrować
	impersonal	będzie frustrować się
conditional	1st	frustrowałbym, bym frustrował	frustrowałabym, bym frustrowała	frustrowałobym, bym frustrowało	frustrowalibyśmy, byśmy frustrowali	frustrowałybyśmy, byśmy frustrowały
	2nd	frustrowałbyś, byś frustrował	frustrowałabyś, byś frustrowała	frustrowałobyś, byś frustrowało	frustrowalibyście, byście frustrowali	frustrowałybyście, byście frustrowały
	3rd	frustrowałby, by frustrował	frustrowałaby, by frustrowała	frustrowałoby, by frustrowało	frustrowaliby, by frustrowali	frustrowałyby, by frustrowały
	impersonal	frustrowano by
imperative	1st	niech frustruję			frustrujmy
	2nd	frustruj			frustrujcie
	3rd	niech frustruje			niech frustrują
active adjectival participle		frustrujący	frustrująca	frustrujące	frustrujący	frustrujące
passive adjectival participle		frustrowany	frustrowana	frustrowane	frustrowani	frustrowane
contemporary adverbial participle		frustrując
verbal noun		frustrowanie

Derived terms

adjective

• frustrujący

 

Related terms

adjective

• sfrustrowany

 

nouns

• frustracja
• frustrat

 

Further reading

• frustrować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• frustrować in Polish dictionaries at PWN