forvinna
Appearance
Icelandic
[edit]Verb
[edit]forvinna (strong verb, third-person singular past indicative forvann, third-person plural past indicative forvunnu, supine forvunnið)
- to prefabricate
Conjugation
[edit]forvinna — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að forvinna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
forvunnið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
forvinnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég forvinn | við forvinnum | present (nútíð) |
ég forvinni | við forvinnum |
þú forvinnur | þið forvinnið | þú forvinnir | þið forvinnið | ||
hann, hún, það forvinnur | þeir, þær, þau forvinna | hann, hún, það forvinni | þeir, þær, þau forvinni | ||
past (þátíð) |
ég forvann | við forvunnum | past (þátíð) |
ég forvynni | við forvynnum |
þú forvannst | þið forvunnuð | þú forvynnir | þið forvynnuð | ||
hann, hún, það forvann | þeir, þær, þau forvunnu | hann, hún, það forvynni | þeir, þær, þau forvynnu | ||
imperative (boðháttur) |
forvinn (þú) | forvinnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
forvinndu | forvinniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
forvinnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að forvinnast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
forvunnist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
forvinnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég forvinnst | við forvinnumst | present (nútíð) |
ég forvinnist | við forvinnumst |
þú forvinnst | þið forvinnist | þú forvinnist | þið forvinnist | ||
hann, hún, það forvinnst | þeir, þær, þau forvinnast | hann, hún, það forvinnist | þeir, þær, þau forvinnist | ||
past (þátíð) |
ég forvannst | við forvunnumst | past (þátíð) |
ég forvynnist | við forvynnumst |
þú forvannst | þið forvunnust | þú forvynnist | þið forvynnust | ||
hann, hún, það forvannst | þeir, þær, þau forvunnust | hann, hún, það forvynnist | þeir, þær, þau forvynnust | ||
imperative (boðháttur) |
forvinnst (þú) | forvinnist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
forvinnstu | forvinnisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
forvunninn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)