folíon

See also: folion

Irish

Etymology

From fo- (“under”) +‎ líon (“fill”).

Verb

folíon (present analytic folíonann, future analytic folíonfaidh, verbal noun folíonadh, past participle folíonta)

1. (transitive) fill up underneath
2. (transitive) make up, supplement

Conjugation

conjugation of folíon (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	folíonaim	folíonann tú; folíonair†	folíonann sé, sí	folíonaimid	folíonann sibh	folíonann siad; folíonaid†	a fholíonann; a fholíonas / a bhfolíonann*	folíontar
	past	d'fholíon mé; d'fholíonas / fholíon mé‡; fholíonas‡	d'fholíon tú; d'fholíonais / fholíon tú; fholíonais‡	d'fholíon sé, sí / fholíon sé, sí‡	d'fholíonamar; d'fholíon muid / fholíonamar; fholíon muid‡	d'fholíon sibh; d'fholíonabhair / fholíon sibh; fholíonabhair‡	d'fholíon siad; d'fholíonadar / fholíon siad; fholíonadar‡	a d'fholíon / ar fholíon*	folíonadh
	past habitual	d'fholíonainn / fholíonainn‡; bhfolíonainn‡‡	d'fholíontá / fholíontá‡; bhfolíontᇇ	d'fholíonadh sé, sí / fholíonadh sé, sí‡; bhfolíonadh sé, s퇇	d'fholíonaimis; d'fholíonadh muid / fholíonaimis; fholíonadh muid‡; bhfolíonaimis‡‡; bhfolíonadh muid‡‡	d'fholíonadh sibh / fholíonadh sibh‡; bhfolíonadh sibh‡‡	d'fholíonaidís; d'fholíonadh siad / fholíonaidís; fholíonadh siad‡; bhfolíonaidís‡‡; bhfolíonadh siad‡‡	a d'fholíonadh / a bhfolíonadh*	d'fholíontaí / fholíontaí‡; bhfolíonta퇇
future		folíonfaidh mé; folíonfad	folíonfaidh tú; folíonfair†	folíonfaidh sé, sí	folíonfaimid; folíonfaidh muid	folíonfaidh sibh	folíonfaidh siad; folíonfaid†	a fholíonfaidh; a fholíonfas / a bhfolíonfaidh*	folíonfar
conditional		d'fholíonfainn / fholíonfainn‡; bhfolíonfainn‡‡	d'fholíonfá / fholíonfá‡; bhfolíonfᇇ	d'fholíonfadh sé, sí / fholíonfadh sé, sí‡; bhfolíonfadh sé, s퇇	d'fholíonfaimis; d'fholíonfadh muid / fholíonfaimis‡; fholíonfadh muid‡; bhfolíonfaimis‡‡; bhfolíonfadh muid‡‡	d'fholíonfadh sibh / fholíonfadh sibh‡; bhfolíonfadh sibh‡‡	d'fholíonfaidís; d'fholíonfadh siad / fholíonfaidís‡; fholíonfadh siad‡; bhfolíonfaidís‡‡; bhfolíonfadh siad‡‡	a d'fholíonfadh / a bhfolíonfadh*	d'fholíonfaí / fholíonfaí‡; bhfolíonfa퇇
subjunctive	present	go bhfolíona mé; go bhfolíonad†	go bhfolíona tú; go bhfolíonair†	go bhfolíona sé, sí	go bhfolíonaimid; go bhfolíona muid	go bhfolíona sibh	go bhfolíona siad; go bhfolíonaid†	—	go bhfolíontar
	past	dá bhfolíonainn	dá bhfolíontá	dá bhfolíonadh sé, sí	dá bhfolíonaimis; dá bhfolíonadh muid	dá bhfolíonadh sibh	dá bhfolíonaidís; dá bhfolíonadh siad	—	dá bhfolíontaí
imperative		folíonaim	folíon	folíonadh sé, sí	folíonaimis	folíonaigí; folíonaidh†	folíonaidís	—	folíontar
verbal noun		folíonadh
past participle		folíonta

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of folíon

radical	lenition	eclipsis
folíon	fholíon	bhfolíon

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “folíon”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN