Jump to content

flokka

From Wiktionary, the free dictionary

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

flokkur (group) +‎ -a (verbal suffix).

Verb

[edit]

flokka (weak verb, third-person singular past indicative flokkaði, supine flokkað)

  1. to categorize, to sort [with accusative]
Conjugation
[edit]
flokka – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur flokka
supine sagnbót flokkað
present participle
flokkandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég flokka flokkaði flokki flokkaði
þú flokkar flokkaðir flokkir flokkaðir
hann, hún, það flokkar flokkaði flokki flokkaði
plural við flokkum flokkuðum flokkum flokkuðum
þið flokkið flokkuðuð flokkið flokkuðuð
þeir, þær, þau flokka flokkuðu flokki flokkuðu
imperative boðháttur
singular þú flokka (þú), flokkaðu
plural þið flokkið (þið), flokkiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flokkast – mediopassive voice (miðmynd)
infinitive nafnháttur flokkast
supine sagnbót flokkast
present participle
flokkandist (rare; see appendix)
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég flokkast flokkaðist flokkist flokkaðist
þú flokkast flokkaðist flokkist flokkaðist
hann, hún, það flokkast flokkaðist flokkist flokkaðist
plural við flokkumst flokkuðumst flokkumst flokkuðumst
þið flokkist flokkuðust flokkist flokkuðust
þeir, þær, þau flokkast flokkuðust flokkist flokkuðust
imperative boðháttur
singular þú flokkast (þú), flokkastu
plural þið flokkist (þið), flokkisti1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flokkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
flokkaður flokkuð flokkað flokkaðir flokkaðar flokkuð
accusative
(þolfall)
flokkaðan flokkaða flokkað flokkaða flokkaðar flokkuð
dative
(þágufall)
flokkuðum flokkaðri flokkuðu flokkuðum flokkuðum flokkuðum
genitive
(eignarfall)
flokkaðs flokkaðrar flokkaðs flokkaðra flokkaðra flokkaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
flokkaði flokkaða flokkaða flokkuðu flokkuðu flokkuðu
accusative
(þolfall)
flokkaða flokkuðu flokkaða flokkuðu flokkuðu flokkuðu
dative
(þágufall)
flokkaða flokkuðu flokkaða flokkuðu flokkuðu flokkuðu
genitive
(eignarfall)
flokkaða flokkuðu flokkaða flokkuðu flokkuðu flokkuðu
[edit]

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

[edit]

flokka

  1. indefinite accusative plural of flokkur
  2. indefinite genitive plural of flokkur