flengja

Icelandic

Etymology

From Old Norse flengja, from Proto-Germanic *flangijaną, nasalized form of Proto-Indo-European *pleh₂k-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfleiɲca/

  Rhymes: -eiɲca

Verb

flengja (weak verb, third-person singular past indicative flengdi, supine flengt)

1. to spank

   Synonyms: hýða, rassskella

   Ég flengi ekki börn.

   I don't spank children.

Conjugation

flengja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að flengja
supine (sagnbót)		flengt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flengjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flengi	við flengjum	present (nútíð)	ég flengi	við flengjum
	þú flengir	þið flengið		þú flengir	þið flengið
	hann, hún, það flengir	þeir, þær, þau flengja		hann, hún, það flengi	þeir, þær, þau flengi
past (þátíð)	ég flengdi	við flengdum	past (þátíð)	ég flengdi	við flengdum
	þú flengdir	þið flengduð		þú flengdir	þið flengduð
	hann, hún, það flengdi	þeir, þær, þau flengdu		hann, hún, það flengdi	þeir, þær, þau flengdu
imperative (boðháttur)	fleng (þú)	flengið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flengdu	flengiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flengjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að flengjast
supine (sagnbót)		flengst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		flengjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég flengist	við flengjumst	present (nútíð)	ég flengist	við flengjumst
	þú flengist	þið flengist		þú flengist	þið flengist
	hann, hún, það flengist	þeir, þær, þau flengjast		hann, hún, það flengist	þeir, þær, þau flengist
past (þátíð)	ég flengdist	við flengdumst	past (þátíð)	ég flengdist	við flengdumst
	þú flengdist	þið flengdust		þú flengdist	þið flengdust
	hann, hún, það flengdist	þeir, þær, þau flengdust		hann, hún, það flengdist	þeir, þær, þau flengdust
imperative (boðháttur)	flengst (þú)	flengist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	flengstu	flengisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

flengdur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flengdur	flengd	flengt		flengdir	flengdar	flengd
accusative (þolfall)	flengdan	flengda	flengt		flengda	flengdar	flengd
dative (þágufall)	flengdum	flengdri	flengdu		flengdum	flengdum	flengdum
genitive (eignarfall)	flengds	flengdrar	flengds		flengdra	flengdra	flengdra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	flengdi	flengda	flengda		flengdu	flengdu	flengdu
accusative (þolfall)	flengda	flengdu	flengda		flengdu	flengdu	flengdu
dative (þágufall)	flengda	flengdu	flengda		flengdu	flengdu	flengdu
genitive (eignarfall)	flengda	flengdu	flengda		flengdu	flengdu	flengdu

See also

• bolla