finaĉi

Esperanto

Etymology

From fini (“to end”) +‎ -aĉ-.

Pronunciation

• IPA^(key): [finˈat͡ʃi]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at͡ʃi
• Hyphenation: fin‧aĉ‧i

Verb

finaĉi (present finaĉas, past finaĉis, future finaĉos, conditional finaĉus, volitive finaĉu)

1. (transitive) to end badly

Conjugation

Conjugation of finaĉi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		finaĉas		finaĉis		finaĉos
active participle		finaĉanta	finaĉantaj	finaĉinta	finaĉintaj	finaĉonta	finaĉontaj
	acc.	finaĉantan	finaĉantajn	finaĉintan	finaĉintajn	finaĉontan	finaĉontajn
passive participle		finaĉata	finaĉataj	finaĉita	finaĉitaj	finaĉota	finaĉotaj
	acc.	finaĉatan	finaĉatajn	finaĉitan	finaĉitajn	finaĉotan	finaĉotajn
nominal active participle		finaĉanto	finaĉantoj	finaĉinto	finaĉintoj	finaĉonto	finaĉontoj
	acc.	finaĉanton	finaĉantojn	finaĉinton	finaĉintojn	finaĉonton	finaĉontojn
nominal passive participle		finaĉato	finaĉatoj	finaĉito	finaĉitoj	finaĉoto	finaĉotoj
	acc.	finaĉaton	finaĉatojn	finaĉiton	finaĉitojn	finaĉoton	finaĉotojn
adverbial active participle		finaĉante		finaĉinte		finaĉonte
adverbial passive participle		finaĉate		finaĉite		finaĉote

infinitive		finaĉi						imperative		finaĉu						conditional		finaĉus