fegra

Icelandic

Etymology

From Proto-Germanic *fagrijōną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɛɣra/

  Rhymes: -ɛɣra

Verb

fegra (weak verb, third-person singular past indicative fegraði, supine fegrað)

1. to beautify

Conjugation

fegra — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fegra
supine (sagnbót)		fegrað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fegrandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fegra	við fegrum	present (nútíð)	ég fegri	við fegrum
	þú fegrar	þið fegrið		þú fegrir	þið fegrið
	hann, hún, það fegrar	þeir, þær, þau fegra		hann, hún, það fegri	þeir, þær, þau fegri
past (þátíð)	ég fegraði	við fegruðum	past (þátíð)	ég fegraði	við fegruðum
	þú fegraðir	þið fegruðuð		þú fegraðir	þið fegruðuð
	hann, hún, það fegraði	þeir, þær, þau fegruðu		hann, hún, það fegraði	þeir, þær, þau fegruðu
imperative (boðháttur)	fegra (þú)	fegrið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fegraðu	fegriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fegrast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að fegrast
supine (sagnbót)		fegrast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fegrandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fegrast	við fegrumst	present (nútíð)	ég fegrist	við fegrumst
	þú fegrast	þið fegrist		þú fegrist	þið fegrist
	hann, hún, það fegrast	þeir, þær, þau fegrast		hann, hún, það fegrist	þeir, þær, þau fegrist
past (þátíð)	ég fegraðist	við fegruðumst	past (þátíð)	ég fegraðist	við fegruðumst
	þú fegraðist	þið fegruðust		þú fegraðist	þið fegruðust
	hann, hún, það fegraðist	þeir, þær, þau fegruðust		hann, hún, það fegraðist	þeir, þær, þau fegruðust
imperative (boðháttur)	fegrast (þú)	fegrist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fegrastu	fegristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

fegraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fegraður	fegruð	fegrað		fegraðir	fegraðar	fegruð
accusative (þolfall)	fegraðan	fegraða	fegrað		fegraða	fegraðar	fegruð
dative (þágufall)	fegruðum	fegraðri	fegruðu		fegruðum	fegruðum	fegruðum
genitive (eignarfall)	fegraðs	fegraðrar	fegraðs		fegraðra	fegraðra	fegraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	fegraði	fegraða	fegraða		fegruðu	fegruðu	fegruðu
accusative (þolfall)	fegraða	fegruðu	fegraða		fegruðu	fegruðu	fegruðu
dative (þágufall)	fegraða	fegruðu	fegraða		fegruðu	fegruðu	fegruðu
genitive (eignarfall)	fegraða	fegruðu	fegraða		fegruðu	fegruðu	fegruðu

Old Norse

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Verb

fegra

1. to embellish, beautify

Conjugation

Conjugation of fegra — active (weak class 1)

infinitive	fegra
present participle	fegrandi
past participle	fegrðr
indicative	present	past
1st-person singular	fegri	fegrða
2nd-person singular	fegrir	fegrðir
3rd-person singular	fegrir	fegrði
1st-person plural	fegrum	fegrðum
2nd-person plural	fegrið	fegrðuð
3rd-person plural	fegra	fegrðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	fegra	fegrða
2nd-person singular	fegrir	fegrðir
3rd-person singular	fegri	fegrði
1st-person plural	fegrim	fegrðim
2nd-person plural	fegrið	fegrðið
3rd-person plural	fegri	fegrði
imperative	present
2nd-person singular	fegr, fegri
1st-person plural	fegrum
2nd-person plural	fegrið

Conjugation of fegra — mediopassive (weak class 1)

infinitive	fegrask
present participle	fegrandisk
past participle	fegrzk
indicative	present	past
1st-person singular	fegrumk	fegrðumk
2nd-person singular	fegrisk	fegrðisk
3rd-person singular	fegrisk	fegrðisk
1st-person plural	fegrumsk	fegrðumsk
2nd-person plural	fegrizk	fegrðuzk
3rd-person plural	fegrask	fegrðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	fegrumk	fegrðumk
2nd-person singular	fegrisk	fegrðisk
3rd-person singular	fegrisk	fegrðisk
1st-person plural	fegrimsk	fegrðimsk
2nd-person plural	fegrizk	fegrðizk
3rd-person plural	fegrisk	fegrðisk
imperative	present
2nd-person singular	fegrsk, fegrisk
1st-person plural	fegrumsk
2nd-person plural	fegrizk

Descendants

• Icelandic: fegra

Adjective

fegra

1. inflection of fagr:
   1. comparative degree masculine oblique singular
   2. comparative degree neuter singular

Further reading

• Zoëga, Geir T. (1910) “fegra”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive