Jump to content

fanaticus

From Wiktionary, the free dictionary

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin fānāticus (carried away by a god, raving about, possessed, fanatic).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: fa‧na‧ti‧cus

Noun

[edit]

fanaticus m or f (plural fanatici)

  1. a fanatic

Synonyms

[edit]
[edit]

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

    From fānum +‎ -āticus.

    Pronunciation

    [edit]

    Adjective

    [edit]

    fānāticus (feminine fānātica, neuter fānāticum, adverb fānāticē); first/second-declension adjective

    1. (relational) temple
    2. divinely inspired, enthusiastic
    3. frantic, frenzied
    4. furious, mad

    Declension

    [edit]

    First/second-declension adjective.

    singular plural
    masculine feminine neuter masculine feminine neuter
    nominative fānāticus fānātica fānāticum fānāticī fānāticae fānātica
    genitive fānāticī fānāticae fānāticī fānāticōrum fānāticārum fānāticōrum
    dative fānāticō fānāticae fānāticō fānāticīs
    accusative fānāticum fānāticam fānāticum fānāticōs fānāticās fānātica
    ablative fānāticō fānāticā fānāticō fānāticīs
    vocative fānātice fānātica fānāticum fānāticī fānāticae fānātica
    [edit]

    Descendants

    [edit]

    References

    [edit]
    • fanaticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
    • fanaticus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
    • "fanaticus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
    • fanaticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.