fâcir
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Ottoman Turkish فاجر (fâcir), from Arabic فَاجِر (fājir).
Noun
[edit]fâcir (definite accusative fâciri, plural fâcirler)
- (Islam) a person who commits open sins and indulges in adultery
Declension
[edit]| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | fâcir | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | fâciri | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | fâcir | fâcirler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | fâciri | fâcirleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | fâcire | fâcirlere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | fâcirde | fâcirlerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | fâcirden | fâcirlerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | fâcirin | fâcirlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||