eruditor
Appearance
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /eː.ruˈdiː.tor/, [eːrʊˈd̪iːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.ruˈdi.tor/, [eruˈd̪iːt̪or]
Noun
[edit]ērudītor m (genitive ērudītōris); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ērudītor | ērudītōrēs |
genitive | ērudītōris | ērudītōrum |
dative | ērudītōrī | ērudītōribus |
accusative | ērudītōrem | ērudītōrēs |
ablative | ērudītōre | ērudītōribus |
vocative | ērudītor | ērudītōrēs |
Verb
[edit]ērudītor
References
[edit]- “eruditor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- eruditor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.