Jump to content

erämainen

From Wiktionary, the free dictionary

Finnish

[edit]

Etymology

[edit]

erämaa +‎ -inen

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈeræˌmɑi̯nen/, [ˈe̞ræˌmɑ̝i̯ne̞n]
  • Rhymes: -ɑinen
  • Hyphenation(key): erä‧mainen

Adjective

[edit]

erämainen (comparative erämaisempi, superlative erämaisin)

  1. like wilderness, wild, natural

Declension

[edit]
Inflection of erämainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative erämainen erämaiset
genitive erämaisen erämaisten
erämaisien
partitive erämaista erämaisia
illative erämaiseen erämaisiin
singular plural
nominative erämainen erämaiset
accusative nom. erämainen erämaiset
gen. erämaisen
genitive erämaisen erämaisten
erämaisien
partitive erämaista erämaisia
inessive erämaisessa erämaisissa
elative erämaisesta erämaisista
illative erämaiseen erämaisiin
adessive erämaisella erämaisilla
ablative erämaiselta erämaisilta
allative erämaiselle erämaisille
essive erämaisena erämaisina
translative erämaiseksi erämaisiksi
abessive erämaisetta erämaisitta
instructive erämaisin
comitative erämaisine
Possessive forms of erämainen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]