embesil

Turkish

Etymology

From French imbécile, from Latin imbēcillus.

Pronunciation

• IPA^(key): /em.be.sil/

Adjective

embesil

1. stupid, moron

Declension

predicative forms of embesil

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	embesilim	embesil miyim?	embesil değilim	embesil değil miyim?
sen (you are)	embesilsin	embesil misin?	embesil değilsin	embesil değil misin?
o (he/she/it is)	embesil / embesildir	embesil mi?	embesil değil	embesil değil mi?
biz (we are)	embesiliz	embesil miyiz?	embesil değiliz	embesil değil miyiz?
siz (you are)	embesilsiniz	embesil misiniz?	embesil değilsiniz	embesil değil misiniz?
onlar (they are)	embesil(ler)	embesil(ler) mi?	embesil değil(ler)	embesil değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	embesildim	embesil miydim?	embesil değildim	embesil değil miydim?
sen (you were)	embesildin	embesil miydin?	embesil değildin	embesil değil miydin?
o (he/she/it was)	embesildi	embesil miydi?	embesil değildi	embesil değil miydi?
biz (we were)	embesildik	embesil miydik?	embesil değildik	embesil değil miydik?
siz (you were)	embesildiniz	embesil miydiniz?	embesil değildiniz	embesil değil miydiniz?
onlar (they were)	embesildiler	embesil miydiler?	embesil değildi(ler) / değillerdi	embesil değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	embesilmişim	embesil miymişim?	embesil değilmişim	embesil değil miymişim?
sen (you were)	embesilmişsin	embesil miymişsin?	embesil değilmişsin	embesil değil miymişsin?
o (he/she/it was)	embesilmiş	embesil miymiş?	embesil değilmiş	embesil değil miymiş?
biz (we were)	embesilmişiz	embesil miymişiz?	embesil değilmişiz	embesil değil miymişiz?
siz (you were)	embesilmişsiniz	embesil miymişsiniz?	embesil değilmişsiniz	embesil değil miymişsiniz?
onlar (they were)	embesilmişler	embesil miymişler?	embesil değilmiş(ler) / değillermiş	embesil değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	embesilsem	embesil miysem?	embesil değilsem	embesil değil miysem?
sen (if you)	embesilsen	embesil miysen?	embesil değilsen	embesil değil miysen?
o (if he/she/it)	embesilse	embesil miyse?	embesil değilse	embesil değil miyse?
biz (if we)	embesilsek	embesil miysek?	embesil değilsek	embesil değil miysek?
siz (if you)	embesilseniz	embesil miyseniz?	embesil değilseniz	embesil değil miyseniz?
onlar (if they)	embesilseler	embesil miyseler?	embesil değilseler / değillerse	embesil değil miyseler?

Noun

embesil (definite accusative embesili, plural embesiller)

1. imbecile

Declension

Inflection
Nominative	embesil
Definite accusative	embesili
	Singular	Plural
Nominative	embesil	embesiller
Definite accusative	embesili	embesilleri
Dative	embesile	embesillere
Locative	embesilde	embesillerde
Ablative	embesilden	embesillerden
Genitive	embesilin	embesillerin
Predicative forms Singular Plural 1st singular embesilim embesillerim 2nd singular embesilsin embesillersin 3rd singular embesil embesildir embesiller embesillerdir 1st plural embesiliz embesilleriz 2nd plural embesilsiniz embesillersiniz 3rd plural embesiller embesillerdir