egzekucja

See also: egzekucją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin exsecūtiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛɡ.zɛˈku.t͡sja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡sja
• Syllabification: eg‧ze‧ku‧cja

Noun

egzekucja f

1. execution (act of putting to death or being put to death as a penalty)
2. execution (carrying into effect of a court judgment, or of a will)
3. execution (formal process by which a contract is made valid and put into binding effect)

Declension

Declension of egzekucja

	singular	plural
nominative	egzekucja	egzekucje
genitive	egzekucji	egzekucji/egzekucyj (archaic)
dative	egzekucji	egzekucjom
accusative	egzekucję	egzekucje
instrumental	egzekucją	egzekucjami
locative	egzekucji	egzekucjach
vocative	egzekucjo	egzekucje

Related terms

• egzekucyjny
• egzekwować
• wyegzekwować

 

Further reading

• egzekucja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• egzekucja in Polish dictionaries at PWN