dziobanie

Polish

Etymology

From dziobać +‎ -anie.

Pronunciation

• IPA^(key): /d͡ʑɔˈba.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɲɛ
• Syllabification: dzio‧ba‧nie

Noun

dziobanie n

1. verbal noun of dziobać

Declension

Declension of dziobanie

	singular
nominative	dziobanie
genitive	dziobania
dative	dziobaniu
accusative	dziobanie
instrumental	dziobaniem
locative	dziobaniu
vocative	dziobanie

Further reading

• dziobanie in Polish dictionaries at PWN