dziergacz

Polish

Etymology

From dziergać +‎ -acz.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɛr.ɡat͡ʂ/
• Rhymes: -ɛrɡat͡ʂ
• Syllabification: dzier‧gacz

Noun

dziergacz m animal

1. sparrow-weaver (any bird of the genus Plocepasser)

Declension

Declension of dziergacz

	singular	plural
nominative	dziergacz	dziergacze
genitive	dziergacza	dziergaczy
dative	dziergaczowi	dziergaczom
accusative	dziergacza	dziergacze
instrumental	dziergaczem	dziergaczami
locative	dziergaczu	dziergaczach
vocative	dziergaczu	dziergacze

Related terms

(nouns):

• dziergaczka
• dzierganie
• dziergarka

(verb):

• dziergać impf

Further reading

• dziergacz in Polish dictionaries at PWN