Jump to content

dziecinny

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From dziecina +‎ -ny.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕin.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -innɘ
  • Syllabification: dzie‧cin‧ny

Adjective

[edit]

dziecinny (comparative bardziej dziecinny, superlative najbardziej dziecinny, derived adverb dziecinnie)

  1. childish, infantile, juvenile, childlike (behaving immaturely)
    Synonyms: infantylny, naiwny, dziecięcy
  2. (relational) child, children (characteristic of children)
    Synonym: dziecięcy
  3. (relational) child's (intended for children)
    Synonym: dziecięcy
  4. (possessive, Kuyavia) child's (belonging to a child)
    dziecinny ojciecchild's father
    dziecinna matkachild's mother

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • dziecinny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziecinny in Polish dictionaries at PWN
  • Oskar Kolberg (1867) “dziecinny”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 270