dziczy

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑi.t͡ʂɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɘ
• Syllabification: dzi‧czy

Etymology 1

From dzik +‎ -y.

Adjective

dziczy (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) wild boar (of, pertaining to, or characteristic of wild boars)

Declension

Declension of dziczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziczy		dzicza	dzicze	dziczy	dzicze
genitive	dziczego		dziczej	dziczego	dziczych
dative	dziczemu		dziczej	dziczemu	dziczym
accusative	dziczego	dziczy	dziczą	dzicze	dziczych	dzicze
instrumental	dziczym		dziczą	dziczym	dziczymi
locative	dziczym		dziczej	dziczym	dziczych

Related terms

noun

• dzik

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

dziczy f

1. genitive/dative/locative/vocative singular of dzicz

Further reading

• dziczy in Polish dictionaries at PWN