dziczka

Polish

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈd͡ʑit͡ʂ.ka/

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈd͡ʑit͡ʂ.ka]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂka
• Syllabification: dzicz‧ka

Etymology 1

From dziki +‎ -ka.

Noun

dziczka f

1. wild fruit tree
2. (Przemyśl) wild pear fruit
3. (derogatory) unmannerly, uncivilized, or antisocial woman

Declension

Declension of dziczka

	singular	plural
nominative	dziczka	dziczki
genitive	dziczki	dziczek
dative	dziczce	dziczkom
accusative	dziczkę	dziczki
instrumental	dziczką	dziczkami
locative	dziczce	dziczkach
vocative	dziczko	dziczki

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

dziczka

1. genitive/accusative singular of dziczek

Further reading

• dziczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziczka in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Saloni (1899) “dziczka”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 238