dzińsia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *dьnьsь. By surface analysis, univerbation of dzień +‎ si. First attested in c. 1301–1350.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /d͡ʑiɲɕa(ː)/
  • IPA(key): (15th CE) /d͡ʑiɲɕa/, /d͡ʑiɲɕɒ/

Adverb

[edit]

dzińsia

  1. (attested in Lesser Poland) today
    Synonym: dziś
    • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie[1], Miechów, page cr 20:
      Sirce iego iemu doracy, yzbi... suøtø (leg. z świętą) cyrekuø dinsa zauolal
      [Sirce jego jemu doradzi, iżby... z świętą cyrekwią dzińsia zawołał]
  2. (attested in Lesser Poland) nowadays
    • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie[2], Krakow, page 1b:
      Pane bosze, proszø ga dzysza, greszny clouek, thuego miloszerdza
      [Panie Boże, proszę ja dzisia, grzeszny człowiek, twego miłosierdzia]
    • 1874-1891 [Middle of the 15th century], Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności[3], [4], [5], volume XIX, page 78:
      V[e]szelmy szya dzysza nyne, bo przesz yego narodzene mamy sbavyene
      [W[e]selmy się dzisia ninie, bo przez jego narodzenie mamy zbawienie]
[edit]
adjective
noun

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “dzińsia”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN
  • Bańkowski, Andrzej (2000) “dzisiaj”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)