dudnić

Polish

Alternative forms

• dudnieć

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dudъněti.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈdud.ɲit͡ɕ/

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ˈdud.ɲit͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -udɲit͡ɕ
• Syllabification: dud‧nić

Verb

dudnić impf (perfective zadudnić)

1. (intransitive) to rumble, to thump (to make a low pitched noise)

   Synonym: tętnić

Conjugation

Conjugation of dudnić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dudnić
present tense	1st	dudnię			dudnimy
	2nd	dudnisz			dudnicie
	3rd	dudni			dudnią
	impersonal	dudni się
past tense	1st	dudniłem, -(e)m dudnił	dudniłam, -(e)m dudniła	dudniłom, -(e)m dudniło	dudniliśmy, -(e)śmy dudnili	dudniłyśmy, -(e)śmy dudniły
	2nd	dudniłeś, -(e)ś dudnił	dudniłaś, -(e)ś dudniła	dudniłoś, -(e)ś dudniło	dudniliście, -(e)ście dudnili	dudniłyście, -(e)ście dudniły
	3rd	dudnił	dudniła	dudniło	dudnili	dudniły
	impersonal	dudniono
future tense	1st	będę dudnił, będę dudnić	będę dudniła, będę dudnić	będę dudniło, będę dudnić	będziemy dudnili, będziemy dudnić	będziemy dudniły, będziemy dudnić
	2nd	będziesz dudnił, będziesz dudnić	będziesz dudniła, będziesz dudnić	będziesz dudniło, będziesz dudnić	będziecie dudnili, będziecie dudnić	będziecie dudniły, będziecie dudnić
	3rd	będzie dudnił, będzie dudnić	będzie dudniła, będzie dudnić	będzie dudniło, będzie dudnić	będą dudnili, będą dudnić	będą dudniły, będą dudnić
	impersonal	będzie dudnić się
conditional	1st	dudniłbym, bym dudnił	dudniłabym, bym dudniła	dudniłobym, bym dudniło	dudnilibyśmy, byśmy dudnili	dudniłybyśmy, byśmy dudniły
	2nd	dudniłbyś, byś dudnił	dudniłabyś, byś dudniła	dudniłobyś, byś dudniło	dudnilibyście, byście dudnili	dudniłybyście, byście dudniły
	3rd	dudniłby, by dudnił	dudniłaby, by dudniła	dudniłoby, by dudniło	dudniliby, by dudnili	dudniłyby, by dudniły
	impersonal	dudniono by
imperative	1st	niech dudnię			dudnijmy
	2nd	dudnij			dudnijcie
	3rd	niech dudni			niech dudnią
active adjectival participle		dudniący	dudniąca	dudniące	dudniący	dudniące
contemporary adverbial participle		dudniąc
verbal noun		dudnienie

Verb

dudnić impf (perfective zdudnić or wydudnić)

1. (transitive, Far Masovian) to hit

   Synonyms: see Thesaurus:bić

Further reading

• dudnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dudnić in Polish dictionaries at PWN
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “dudńić”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 106